43. Anna Maria Rękoś "Darkańskie opowieści".

Niewielu współczesnych  polskich twórców decyduje się zadebiutować zbiorem opowiadań. Na  ten ryzykowny krok  zdecydowała się Anna Maria Rękoś. Autorka już w pierwszym fragmencie swojego tomiku opowiada o  podróży do niezwykłej krainy. Darkania to miejsce , które najprawdopodobniej  znajduje się w ludzkich umysłach i podświadomości. Dotrzeć tam piekielnie trudno a powrócić mogą tylko nieliczni. Pisarka  zawiadamia iż jej ta sztuka jednak się udała. Teraz chce opowiedzieć o tym co udało się  zobaczyć spisać i zrozumieć. To zakątek który bardzo trudno jednoznacznie zlokalizować. Jedno jest pewne : Znajduje się on na granicy dwóch światów realnego oraz tego metafizycznego w , którego istnienie nie wszyscy wierzą.  Tematyka utworów jest oryginalna i jak na początek literackiej drogi trudna. Pisarka pyta o sens istotę miłości .  Namawia do tego aby zastanowić się czy takie uczucie istnieje naprawdę?. Być może jest ono  tylko wytworem ludzkiej wyobraźni, ostatnią deską ratunku , lub " lekarstwem  na samotność".  Czytamy też o innym z uczuć które również jest bardzo ważne w życiu każdego z nas. Tym uczuciem jest przyjaźń. Rękoś pragnie podkreślić jej ogromną siłę i wartość. Pisze"To inna miłość prawdziwsza ,głębsza, wytrzymalsza....."

I nie czas ją wzmacnia, a przebyte razem drogi i trudne chwile". W jednym z opowiadań przyjaciel jawi się jako ktoś niezwykle potrzebny. Gdy mamy go przy boku jesteśmy w stanie przenosić góry. To on jest z nami zawsze gdy go potrzebujemy , na dobre i na złe. Tylko taka osoba pomoże  i nie oczekuje niczego w zamian ani żadnych dodatkowych wyjaśnień. Nawet gdy jest daleko zawsze zabiera nas ze sobą- w sercu. Oprócz ukazania istoty miłości czy przyjaźni  pani Anna pisze też o innych ważnych kwestiach. Próbuje  np odpowiedzieć  na  pytanie , które zawarte jest w tytule jednego z opowiadań.   Pragnie na prostym przykładzie zobrazować jak ważną osobą dla dziecka jest jego matka i ile potrafi mu ofiarować lub  czego czasem nie ma czasu  nauczyć. Bohaterowie pierwszego dzieła autorki tacy jak Niezapominajka, Przyjaciółka albo Kobieta, która chciała  kochać są dość nietypowe. Natomiast  barwne i sugestywne opisy a także nieco senna atmosfera to  tylko tło. Tym co liczy się najbardziej jest przesłanie. Warto po przeczytaniu chwilę się nad nim zatrzymać i zastanowić po prostu trochę pomyśleć. Inspiracją do napisania tego zbioru była twórczość amerykańskiego poety i nowelisty Edgara Allana Poe. Ten fakt bardzo mocno na kartach utworu widać. 

Moim zdaniem autorka zdecydowała się zacząć właśnie od opowiadań ponieważ w nich łatwiej jest zobrazować pewne kwestie. Można stworzyć bohatera , którego postawi się w danej życiowej sytuacji. 

Opowiadania są formą literacką , która nie każdemu przypadnie do gustu. Jedne są lepsze, drugie trochę gorsze. Zdarzają się też prawdziwe perełki. "Darkańskie opowieści "są jedną z nich. 

Za możliwość zapoznania się z opowiadaniami dziękuję Warszawskiej Firmie Wydawniczej.

Ps Zachęcam Was  do zapoznania się z recenzjami , które pojawiły się na tym blogu  jako pierwsze.(Te oznaczone numerem od 1-8) chcę poznać opinię również na ich temat.