środa, 31 października 2012

69 Kazimierz Moczarski Rozmowy z katem.


Kazimierz Moczarski (ur 21 lipca 1907r zmarł  27 września 1975r w Warszawie)-  dziennikarz, pisarz żołnierz AK , Szef Biura Informacji i Propagandy. W 1949 roku aresztowany i osadzony w więzieniu na warszawskim Mokotowie. Spędził tam dokładnie 10 lat 8 miesięcy i 13 dni. Podczas pobytu tam przez jakiś czas  przebywał w jednej celi z likwidatorem warszawskiego getta  generałem
Jürgenem Stroopem., który oczekiwał na wykonanie wyroku śmierci. Moczarski namówił  gestapowca na zwierzenia czyli tytułowe rozmowy. Po latach zostały one spisane. Możemy je przeczytać w niniejszej książce. Oprócz generała wraz z autorem w jednej celi przebywał również niemiecki policjant Gustaw Schielke.


Obecność takich a nie innych współwięźniów  sprawiła , że pisarz postanowił stworzyć  owe dzieło. Pokazał mechanizmy i sposoby postępowania nazistów. W utworze tym zostały nakreślone pełne portrety  psychologiczne hitlerowców . Moczarski w rozmowach pyta o dotychczasowe życie  oraz o to jak generał wspinał się po kolejnych szczeblach kariery. Na kartach książki widzimy jak kształtowała się osobowość kata. Stroop został w tym utworze ukazany  jako człowiek zafascynowany ideologią faszystowską, ktoś  kto gotowy był spełnić każde nawet najbardziej okrutne polecenia. Wszystko to robił dla jednego człowieka, którego określa się jako największego zbrodniarza w historii ludzkości. Chodzi oczywiście o Adolfa Hitlera. Na uwagę zasługuje niesamowita pamięć autora. Mężczyzna pomimo iż podczas długich rozmów  nie miał ze sobą nic na czym mógłby zapisać istotne fakty i tak doskonale je  zapamiętał. Każde słowo, gest czy reakcja rozmówcy zostały potem  szczegółowo opisane. W książce nie brakuje danych statystycznych , które też niełatwo przyswoić. Przed wydaniem książki  zawarte w niej fakty zostały w miarę możliwości zweryfikowane. Pan Kazimierz miał bowiem dostęp do dokumentów procesowych zarówno polskich jak i amerykańskich. "Rozmowy z katem " to niesamowita powieść w, której autor postanowił zrobić coś czego wielu się boi . Szczerze rozmawiając z zbrodniarzem pokazał , że taki człowiek wykonując swoje zdania nie zwraca uwagi na to , że krzywdzi innych. Wtedy  przestaje on być sobą. Na kilka chwil staje się bezwzględnym i pozbawionym jakichkolwiek uczuć katem.  Natomiast pisarz jawi się tutaj jako osoba , której nie sposób złamać , prawdziwy patriota. Jego siła charakteru jest godna pozazdroszczenia. Na uznanie zasługuje także to , że autor  choć zapewne zdawał sobie sprawę z konsekwencji swojej decyzji postanowił ujawnić bolesną i trudną prawdę na temat hitlerowskich zbrodni.


Książka  niełatwa , ale warta przeczytania. Wstrząsająca momentami przerażająca  lecz  prawdziwa . Niemiecki generał ukazany jako syn, mąż,  ojciec i egzekutor wykonujący rozkazy wielkiego wodza Utwór ten to rzetelna  relacja mająca charakter studium psychologicznego i socjologicznego.  Przewracając jej kolejne strony ma okazję "poznać" kogoś kto niejednokrotnie  wypełniał zadania niczym automat nie zważając na to co się dzieje wokół. Jeśli szukamy odpowiedzi na pytanie Jak rodzą się i działają zbrodniarze tutaj na pewno ją znajdziemy.  Bardzo bardzo dobra literatura. Po takie pozycje warto sięgać. Książka robi ogromne wrażenie .Nie można obok niej przejść obojętnie, ponieważ po jej przeczytaniu człowiek jeszcze długo zastanawia się dlaczego tak okrutne czyny w ogóle są możliwe.


PS: W 2007 r w ramach Teatru Telewizji  wyemitowano adaptację Rozmów w reżyserii Macieja Englerta. W role Kazimierza Moczarskiego i Jürgena Stroopa wcielili się Andrzej Zieliński  oraz  Piotr Fronczewski.



wtorek, 30 października 2012

TOP 10 ULUBIONE SERIE KSIĄZKOWE.

Top 10 to akcja, przy okazji której raz w tygodniu ma blogu pojawiają się różnego rodzaju rankingi, dzięki którym czytelnicy mogą poznać bliżej blogera, jego zainteresowania i gusta. Jeżeli chcesz dołączyć do akcji - w każdy piątek wypatruj nowego tematu.
Okres kiedy czytałam serie mam już za sobą. Teraz zdecydowanie wolę sięgać po  pojedyńcze tytuły niż czytać powieści  składające się z kilku części.  Gdy byłam młodsza pochłaniałam różnorakie serie w ekspresowym tempie. Kolejność prezentowanych książek jest  przypadkowa.
Moje zestawienie prezentuje się następująco:
 1. J. K Rowling  Harry   Potter - do tego cyklu mam ogromny sentyment. 
2. Agnieszka Lingas - Łoniewska - Zakręty losu- niedługo będę miała okazję przeczytać trzeci ostatni tom cyklu. Mam nadzieję , że spodoba mi się tak samo jak dwa poprzednie.
3. Lucy Maund Montgomery Ania z Zielonego  Wzgórza - 8 tomów i tyle samo świetnych historii.



Następne pozycje to już stare dzieje. Miło je wspominam , ale raczej nie będę czytać ich ponownie.
4.  C. S Lewis Opowieści z Narnii - seria czytana w dwóch ostatnich klasach podstawówki.
5. Małgorzata Musierowicz  Jeżycjada- typowa literatura młodzieżowa.
6. Nora Roberts Kwartet Weselny- romanse idealne na jesienno- zimowe wieczory.
7. Stephanie Meyer  Saga Zmierzch - moda na tą serię być może już minęła. Jednak gdy książki były na tak zwanym topie większość je czytała ja też. To jedne z niewielu powieści typowo fantastycznych , które przeczytałam. Czy do nich wrócę ?, raczej nie chyba , że dla zabicia czasu.
8. Meg Cabot  Pamiętnik księżniczki -  pamiętam , że kiedyś z ogromnym zaciekawieniem czytałam kolejne książki aby dowiedzieć się co wykombinuje Mia i spółka. Takie typowe czytadła dla nastolatek.
9. Małgorzata Budzyńska  Ala Makota - te książki pisane w formie pamiętnika też doskonale pamiętam. Kiedyś fajnie się je czytało.
10 . Rafał Kosik Felix Net i Nika- dawne czasy.



Jakie  są Wasze ulubione serie?



poniedziałek, 29 października 2012

TOP 10 KSIĄŻKI, KTÓRE CHCEMY OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA.


Top 10 to akcja, przy okazji której raz w tygodniu ma blogu pojawiają się różnego rodzaju rankingi, dzięki którym czytelnicy mogą poznać bliżej blogera, jego zainteresowania i gusta. Jeżeli chcesz dołączyć do akcji - w każdy piątek wypatruj nowego tematu. Dziś przyszła kolej na książki, które  chcemy  ocalić od zapomnienia. 



1. Emily Bonte Wichrowe Wzgórza.
2. Jane Austen Duma i uprzedzenie .
3. Kazimierz Moczarski  Rozmowy z Katem.
4. Roman Bratny  Kolumbowie rocznik dwudziesty.

5. Fiodor Dostojewski  Bracia Karamazow.
6. N.H Klein Baun Stowarzyszenie Umarłych Poetów.
7. Albert Camus Dżuma.
8. Stephen King Zielona mila.
9. Aleksander Kamiński  Kamienie na szaniec.
10 Lucy Maund Montgomery  Ania z Zielonego Wzgórza ( cała seria).



Tak prezentuje się moje zestawienie. Czytaliście książki, które wymieniłam?.







piątek, 26 października 2012

68. Paulo Coelho Alchemik.



Paulo Coelho Brazylijczyk , którego nikomu przedstawiać nie trzeba.  Jedni go  uwielbiają  twierdząc  iż jest świetnym pisarzem, drudzy  natomiast uważają , że sentencje , które pojawiają się w jego dziełach są wyssane z palca i brzmią jak pseudofilozoficzny wywód.  Ja nalezę do tej pierwszej grupy.  Historia opisana w Alchemiku  początkowo wydaje się być mało interesująca. Bohaterem powieści jest młody pasterz o imieniu Santiago wędrujący wraz ze swoimi owcami po Andaluzji. Choć jego rodzice liczyli  , że zostanie księdzem on  poszedł zupełnie inną drogą. Pewnego dnia  mężczyzna  śni o skarbie ukrytym wśród egipskich piramid . W trakcie spaceru spotyka starca, który  przedstawia  się jako Król Salem . To właśnie on  uświadamia  mu , że  wszyscy  mamy własną legendę czyli misje , która powinna zostać zrealizowana nawet  jeśli wymaga ogromnych poświęceń.  Po tej rozmowie Santiago postanawia wyruszyć na poszukiwania wyśnionego skarbu. Podczas długiej i trudnej wędrówki   poznaje  mnóstwo  różnych ludzi. Każdy z nich inaczej patrzy  na świat i na swoje życie. Bohater zaczyna obracać się w zupełnie innym kręgu niż dotychczas. Spotkania te są dla pasterza pewnego rodzaju lekcją i drogowskazami . Pomagają mu odnaleźć coś znacznie cenniejszego niż skarb. O wiele ważniejsze jest to, że Santiago znalazł swój życiowy cel -idee , której mógłby się poświęcić. 
Utwór Coelho można nazwać  powieścią parabolą, ponieważ jego treść ma charakter uniwersalny .Pełno tam  metafor , symboli czy rozmaitych alegorii . Każdy  z nas jeśli tylko chce może utożsamiać się z główną postacią. Wszyscy musimy w pewnym momencie dokonać wyboru , mamy marzenia, cele do, których dążymy. Ludzie , których spotkamy mogą pomóc podjąć decyzje , ale ostatnie słowo zawsze należy do nas . To my decydujemy o tym czy wykorzystamy rady i wskazówki. Brazylijski autor pisze o sprawach istotnych, które nie są nam obce. Jednak bardzo często o nich zapominamy.  Opowiadając o dziełach tego autora należy również napisać o  stylu i  języku  jakim się posługuje Wychodzi on z założenia, że  to co najważniejsze musi być przekazane tak aby wszyscy to zrozumieli. Dlatego nie używa skomplikowanych słów ani żadnych skrótów myślowych.  Alchemik jest jedną z tych powieści, która pozwala zorientować się czy styl  pisarza/ pisarki  nam odpowiada. Po lekturze tej  książki   czytelnik  może polubić twórczość  Coelho  , albo nigdy więcej nie sięgać po jego utwory.

wtorek, 23 października 2012

67. Nicholas Sparks Ostatnia piosenka.


   Nicholas Sparks jest pisarzem o , którym słyszał chyba każdy mól książkowy. Jedni bardzo go cenią drudzy dość mocno krytykują.  zarzucając mu schematyczność  i przewidywalność. Jest w tym ziarnko prawdy . Nie zmienia to jednak faktu , że Amerykanin jest bardzo lubianym i popularnym  autorem. Wiele jego powieści  doczekało się swoich filmowych adaptacji. Podobnie było w przypadku Ostatniej piosenki. Główną bohaterką utworu jest siedemnastoletnia buntowniczka Ronnie . Matka dziewczyny decyduje się wysłać ją oraz jej młodszego na wakacje do ojca Nastolatka nie jest tym pomysłem zachwycona. Jednak mama  nie ma zamiaru ustąpić. i odwozi dzieciaki  do taty z , którym bohaterka po rozwodzie rodziców  nie  utrzymuje kontaktu .Choć wcześniej łączyła ich wspólna  pasja  czyli gra na fortepianie teraz Ronnie zapomniała o instrumencie. Czuje się  odrzucona i zraniona . Nie chce rozmawiać z ojcem ani słuchać jego wyjaśnień. Początkowo myśli , że tegoroczne wakacje będą jednymi z nudniejszych w jej życiu. Jednak gdy przyjeżdża do Karoliny Północnej  szybko zawiera nowe znajomości . Poznaje  Blaze i Willa . Przyjaźń z siatkarzem  po pewnym czasie przeradza się w miłość. Dziewczyna wreszcie czuje się szczęśliwa, ma przyjaciółkę i przystojnego chłopaka o, którym zawsze marzyła. Jej radość nie trwa  długo. Pod koniec lata uświadamia sobie , że  niedługo będzie musiała opuścić to miejsce i pożegnać się z Willem. Dodatkowo     poznaje prawdziwy powód wizyty u taty  Już wie , że matka przywożąc ją  tutaj  nie  chciała nikogo ukarać . Czego dowiaduje się dziewczyna ?, Co ukrywali przed nią i małym bratem rodzice  a co ukochany ?. Jak zareaguje na niespodziewane wiadomości ?  Czy jej relacje z ojcem  ulegną poprawie? Odpowiedzi na powyższe pytania poznasz gdy przeczytasz tę opowieść.
 Książka  choć początkowo mało zaskakująca ( zwykła historia  wakacyjnej miłości) z czasem zaczęła się rozkręcać. Akcja  toczy się zdecydowanie szybciej bohaterka musi przemyśleć kilka spraw, podjąć decyzję , wspierać brata  , być silna.
Mimo iż utwór  ma słabe strony posiada także sporo atutów . Jednym z nich jest  narracja. . W każdym rozdziale   autor oddaje głos innej postaci . To bohaterowie są , tymi, którzy opowiadają . Nie ma jednego konkretnego narratora. Dzięki temu wiemy co myśli i czuje Ronnie, Will  oraz inni wykreowani przez pisarza bohaterowie. Kolejny plus to to , że  Sparks skupił  się nie na opisaniu historii miłosnej dwójki młodych ludzi ale, na przedstawieniu relacji pomiędzy ojcem a dziećmi. Pisarz pokazuje nam też  jak ważny jest czas , który spędzamy z bliskimi.  Tytuł książki odnosi się do sceny w, której główna bohaterka  siada do fortepianu aby zagrać utwór skomponowany przez ojca - tę najpiękniejszą  i zarazem ostatnią piosenkę.  Jest to pozycja obowiązkowa  dla fanów  autora i osób lubiących  wzruszające zakończenia.

niedziela, 21 października 2012

66. Jodi Picoult Bez mojej zgody.




Jodi Picoult -  amerykańska pisarka. autorka kilkudziesięciu bestsellerów  New York Timesa , laureatka nagrody New England Book ( za całokształt twórczości).  Znana jest z tego , że w swoich powieściach porusza  drażliwe , często kontrowersyjne tematy.  Książka Bez  mojej zgody  była moim pierwszym , ale nie ostatnim spotkaniem z piórem  popularnej wśród czytelników  autorki. Jakie są moje odczucia po zapoznaniu się z tą pozycją? . Napiszę o nich za  chwilę . Najpierw  kilka słów na temat fabuły. 

" Człowiek łatwo ulega złudzeniu, że  to świat obraca się wokół niego, ale wystarczy spojrzeć w niebo żeby zrozumieć, że wcale tak nie jest"
Główną bohaterką 528 stronicowego  utworu jest 13 letnia Anna  Fitzgerald.  Dziewczynka urodziła się po to aby utrzymać przy życiu  starszą  cierpiącą na białaczkę siostrę. Została poczęta w sztuczny sposób , "zaprogramowana" tak by jej  narządy i tkanki były  zgodne z tymi , których danej chwili potrzebuje  Kate.  Anna choć jest jeszcze bardzo młoda  ma już za sobą kilka ciężkich operacji, przeszczep szpiku i parę innych bolesnych  zabiegów. Wiele dni spędzała w szpitalach długo dochodząc do siebie . Wszystko dla siostry.  Czas upływa a Anna jak  każda nastolatka zaczyna dorastać . Odkrywa kim jest naprawdę. Poznaje okrutną prawdę. Już wie , że znalazła się na tym świecie nie po aby prowadzić własne pełne  radości i pozbawione trosk życie. Jej zadaniem było ratować Kate.

"Dorastałyśmy razem, ale mnie tak naprawdę nigdy nie było. Istniałam tylko jako dodatek do niej"
 O ile jeszcze niedawno potrafiła zaakceptować swoją rolę( cieszyła się bo komuś pomaga) o tyle  teraz ma dość bycia dawcą.  Chce sama decydować o tym co będzie się działo z jej ciałem. Dojrzewa do tego by podjąć trudną decyzję, która dla niej  oznaczać będzie  wolność. Niestety ten krok to dla Kate okrutny  wyrok od, którego nie można się już odwołać - wyrok śmierci.

"Znacie to uczucie, kiedy trzeba podjąć życiową decyzję, ale nie ma się żadnej pewności, że postępuje się słusznie? Kiedy człowiek wybiera jedną z dróg, ale wciąż patrzy za siebie, na tę drugą, przekonany, że wybrał źle"?
Jak ostatecznie postąpi dziecko pragnące po raz pierwszy od wielu lat zrobić coś nie dla innych lecz dla siebie?  Czy to postanowienie wpłynie na relacje w rodzinie jeśli tak to w jaki sposób?. Te i sporo innych pytań zadawałam sobie podczas czytania. Wiadomo , że nikt nie chce aby jego maleństwo urodziło się chore. Gdy tak się dzieje rodzice muszą szybko odnaleźć się w nowej niezwykle trudnej dla nich  sytuacji . Robią wtedy wszystko by ulżyć w cierpieniu, całkowicie  poświęcając się dla chorej córki lub syna. Niejednokrotnie zaniedbując przez to pozostałe pociechy, które czują się odrzucone , niekochane i zepchnięte na dalszy plan. Powyższy opis idealnie odzwierciedla to jak postępowała matka dziewczynek Sara.  Była ona gotowa na to aby  pozbawić młodszą córkę dzieciństwa . Wszystko po to by Kate mogła  żyć jak najdłużej.
"Kiedy myślałam o mojej młodszej córce, brałam pod uwagę wyłącznie to, co będzie mogła zrobić dla starszej siostry [...] postanowiłam, że uratuje życie swojej siostrze".
Jak długo jeszcze kobieta będzie postępować wbrew woli córki?. Co  się stanie  jeśli   nastolatka jednak powalczy    o swoje, zaprotestuje  i zapyta : Dlaczego robisz to wszystko bez mojej zgody ?

" Ludzi kocha się nie za to, że są doskonali tylko pomimo tego, że tacy nie są"
  
Utwór  zrobił na mnie ogromne wrażenie.  Nie brakuje w nim wzruszających  momentów a emocje są na najwyższych obrotach.   Zakończenie powieści jest  zupełnie inne niż się spodziewałam. Dlatego autorka ma u mnie duży plus. Inną rzeczą , która warto podkreślić jest sposób prowadzenia narracji. Nie ma tutaj tradycyjnego podziału na rozdziały ani opowieści jednej konkretnej osoby. Bohaterowie prezentują własny punkt widzenia, opisują swoje odczucia myśli,  rozmaite wątpliwości   . Dzięki temu możemy bliżej poznać   nie tylko obie siostry i pozostałych członków rodziny  Fitzgeraldów , ale także postacie drugoplanowe.

" Znam dwa powody żeby nie mówić prawdy. Pierwszy jest taki, że kłamstwem, można zdobyć, to czego się pragnie, a drugi, że kłamiąc można oszczędzić komuś cierpienia"
  
Po przeczytaniu i  usłyszeniu  wielu   pozytywnych słów  na temat tego tytułu  domyślałam się  , że będzie mi dane przeczytać   naprawdę ciekawą  i  godną  polecenia książkę. Mogę z czystym sumieniem powiedzieć , że moje oczekiwania zostały spełnione.  O "Bez mojej zgody" szybko zapomnieć się nie da. To powieść, skłania do pewnych refleksji i uświadamia iż  czasami już jako dziecko trzeba podejmować niezwykle trudne decyzje. Polecam wszystkim a zwłaszcza  tym, którzy lubią twórczość  Jodi Picoult. Pisarka stanęła na wysokości zadania. Na koniec przypomnę, że książka doczekała się ekranizacji  Główne role w filmie, który swoją premierę miał 21 sierpnia 2009r zagrały  Abigail Breslin(Anna),  Sofia Vassilieva(Kate), Cameron Diaz (Sara), oraz Jason Patric (Brian czyli ojciec dziewczynek). Wersja filmowa nie jest jednak w stanie przebić papierowego pierwowzoru.
Źródło cytatów : 



 





sobota, 20 października 2012

65. Eve Lauda Księżycowej melodii szept.

Księżycowej melodii szept to krótka bo zaledwie 176 stronicowa opowieść.  Główną bohaterką tego utworu jest młoda imigrantka Anna. Dziewczyna  postanawia zając się córeczką zmarłej przyjaciółki maleńką Nelly. Kobieta  stara się zapewnić dziewczynce wszystko czego jej potrzeba, próbuje zastąpić jej matkę . Jednak po pewnym czasie pracownicy opieki społecznej zabierają dziecko do sierocińca. Anna jest załamana pragnie zrobić wszystko aby Nelly do niej wróciła. Czy jej się to uda?. Jaką rolę w jej życiu odegrają Quincy i Eddie? , Może w końcu odnajdzie upragnionego księcia z bajki?, Jak potoczą się dalsze losy bohaterów powieści?. O tym już w książce.
Powieść niestety nie przypadła mi do gustu. Co prawda historia w niej opisana jest w miarę ciekawa, są momenty wzruszeń, ale  dla mnie to za mało. Bardzo szybkie tempo akcji  ciągle nowi bohaterowie trochę to dziwne . Może nie potrafiłam zrozumieć przesłania utworu ?. Wiem  jedno mnie książka kompletnie mnie  nie przekonała .   Czy ją polecam?. Przeczytać zawsze można. Być może Wam uda się odnaleźć w  niej  coś czego ja nie zauważyłam.
Za egzemplarz recenzyjny serdecznie dziękuję Warszawskiej firmie Wydawniczej.




czwartek, 18 października 2012

O czym w najbliższym czasie przeczytasz na blogu czyli zapowiedź recenzji.

Dziś  nie kolejna recenzja a informacja o tym  jakie tytuły zrecenzuję w najbliższym czasie. Tak więc  oto lista pozycji o, których będziecie mogli/mogły przeczytać  niebawem.
I Egzemplarze recenzyjne :

1. Eve Lauda "Księżycowej melodii szept"- od Warszawskiej Firmy Wydawniczej.
2. Hiszpański fiszki  Praktyczne zwroty konwersacyjne. Przesyłka zapewne niebawem dotrze.
3. Paulo Coelho "Pielgrzym"- audiobook od Audeo.pl( właśnie słucham). 
II. Książki, które przeczytałam w, okresie liceum . Recenzje niektórych z nich wyjmę z szuflady a pozostałe dopiero powstaną. 

1 Jodi Picoult "Bez mojej zgody".
2.Nicholas Sparks  "Ostatnia Piosenka"
3. Paulo Coelho "Alchemik".
Czytaliście, którąś z tych powieści? Podobała się?



wtorek, 16 października 2012

Mój ulubiony pisarz odsłona druga .

                                                    Mój ulubiony pisarz- Paulo Coelho.
Początek:
Po książki Brazylijczyka sięgnęłam za namową  koleżanek.  Zaczęło się od powieści Alchemik.  Potem były kolejne tytuły. W każdym z nich  znalazłam mnóstwo  fantastycznych cytatów , sentencji, aforyzmów. Jak zwał tak zwał. Polubiłam jego twórczość  choć wiem , że wielu jest takich , którzy nie potrafią zrozumieć jego fenomenu.
                                                   Książki Coelho, które przeczytałam :
  • Alchemik(O Alquimista).
  • Brida.
  • Piąta góra(O Monte Cinco).
  • Zahir( O Zahir).
  • Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam (Na margen do rio Piedra eu sentei de chorei).
  • Weronika postanawia umrzeć (Veronika decide morrer).
  • Walkirie( As Valkirias).
                                                     Opinie czytelników:
Jak zawsze są one skrajnie różne. Jedni zachwycają się stylem autora drudzy zarzucają mu jedno wymiarowość, twierdzą , że jego książki to nic innego jak marne refleksje filozoficzne , których nie da się czytać. Bzdety i banały tak najczęściej określa się twórczość tego pisarza. Jednak nie brakuje jego zwolenników. Osoby takie chętnie czytają kolejne utwory twierdząc ,  że skłaniają one do przemyśleń.
                                              Krytyka(cytat pochodzi z Wikipedii wolnej encyklopedi):

"Niektóre wątki twórczości Coelho są krytykowane jako herezja z punktu widzenia Kościoła katolickiego Coelho twierdzi, że odrzuca w swej twórczości złą magię, a promuje "dobrą magię". Według nauk Kościoła katolickiego "Wszystkie praktyki magii lub czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sił, by posługiwać się nimi i osiągać nadnaturalną władzę nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – są w poważnej sprzeczności z cnotą religijności".
                                           Ekranizacja książki Weronika postanawia umrzeć. 
Film niezbyt mi się podobał. Uważam , że można było go zrobić o wiele lepiej. Osobiście liczyłam na więcej.
                                                  Wybrane cytaty z różnych powieści:
1Alchemik.


"Nie mów nic. Kocha się za nic. Nie is­tnieje żaden powód do miłości"
"I tylko jedno może unicestwić marzenie - strach przed porażką".
2. Piąta góra.
 

"Wszys­tkie bit­wy nasze­go życia cze­goś nas uczą, na­wet te, które przegraliśmy".
3. Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam.
 

"Zaw­sze trze­ba po­dej­mo­wać ry­zyko. Tyl­ko wte­dy uda nam się pojąć, jak wiel­kim cu­dem jest życie, gdy będziemy go­towi przyjąć nies­podzian­ki ja­kie niesie nam los".
4. Być jak płynąca rzeka.
 

"Trze­ba umieć wal­czyć o swo­je marze­nia, ale trze­ba też wie­dzieć, które dro­gi są nie do prze­bycia i zacho­wać siły na przejście in­ny­mi ścieżkami".
"Pamiętaj że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz".
5. Zahir.
 

"Praw­dzi­wi przy­jaciele to ci, którzy są przy to­bie, gdy dob­rze ci się wie­dzie. Do­pin­gujący cię, cieszący się z twoich zwy­cięstw. Fałszy­wi przy­jaciele to ci, którzy po­jawiają się tyl­ko w trud­nych chwi­lach, ze smutną miną, ni­by so­lidar­ni pod­czas gdy tak nap­rawdę two­je cier­pienie jest po­ciechą w ich nędznym życiu".
 6. Weronika postawia umrzeć.

"Im szczęśliwsi mogą być ludzie, tym bardziej nieszczęśliwi się stają".
                                             Ciekawe linki:


 

http://paulocoelho.pl/- oficjalna polska strona .

http://paulocoelho.com/- oficjalna  strona pisarza.

https://www.facebook.com/paulocoelho  profil na Facebooku.


https://twitter.com/paulocoelho- konto w serwisie Twitter.
Jakie jest Wasze zdanie na temat pisarza rodem z Rio?. Zachęcam do dyskusji.




poniedziałek, 15 października 2012

64. Agnieszka Lingas- Łoniewska Szósty .

Agnieszka Lingas- Łoniewska  pokazuje  , że również polskie autorki są w stanie napisać intrygującą   powieść kryminalną.  Akcja książki"Szósty"  toczy się na  Śląsku .  Główny bohater Marcin Langer to trzydziestoośmioletni policjant, który  tracąc przytomność trafia do szpitala. Wtedy jeden z pacjentów wiedząc  , że niedługo umrze prosi chłopaka aby  zaopiekował się czuwającą przy nim ukochaną. Od tamtego wydarzenia   mężczyzna  nie może przestać myśleć o tym co usłyszał a zielonooka piękność ze szpitala nadspodziewanie często pojawia się w jego snach. Po sześciu latach   od wypadku nadal nie potrafi zrozumieć dlaczego to on został poproszony o to aby wspierać kogoś kogo w ogóle nie zna.Teraz jednak na ma na głowie coś innego. Od jakiegoś czasu  jest szefem    SGŚ(śląska grupa śledcza). Aktualnie wraz  z kolegami po fachu zajmuje się sprawą seryjnego mordercy. Mężczyzna  porywa  kobiety , gwałci je a na końcu  zabija. Robi to zawsze w tym samym czasie czyli szóstego dnia każdego tygodnia bo jak twierdzi:
"W szóstym dniu Bóg stworzył człowieka - mężczyznę i kobietę. W szóstym dniu... odbiorę ci życie, bo ja jestem twoim bogiem". Życie straciło już kilka kobiet. Wszystkie te dziewczyny były blondynkami i miały zielone oczy Policjant  wie , że nie może dopuścić do kolejnych tragedii. Chcąc jak najszybciej odszukać winnego prosi o pomoc   Alicję Szymczak. Dołącza ona do ekipy i ma za zadanie  przygotować portret psychologiczny mordercy. Od tego momentu wszystko zaczyna się komplikować. Grupa długo nie potrafi wpaść na żaden sensowy trop ani zauważyć jakieś poszlaki. Dodatkowo  demony   przeszłości ponownie dają o sobie znać . Panią psycholog i jej szefa  zaczyna łączyć coś więcej niż przyjaźń . Marcin odnajduje odpowiedź na pytanie , które zadawał sobie od lat. Wierzy , że uda  mu się dać kobiecie , którą kocha to na co zasługuje . O ile w życiu prywatnym wszystlko układa się dobrze to w pracy nie jest już tak różowo. Sekcja nadal  próbuje dowiedzieć się kim jest tytułowa postać i z jakiego powodu  krzywdzi  tylko i wyłącznie blondynki z zielonymi oczami. Czy policjanci  dowiedzą się prawdy   o szaleńcu a tym samym odkryją jego tożsamość ?. Tego dowiesz się gdy powieść zagości na Twojej półce a potem zostanie przeczytana. 
Muszę przyznać , że choć nie przepadam za kryminałami to  tę książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Pisarka po raz kolejny  wykreowała  ciekawe postaci  a pomysł na fabułę mimo, że trochę mnie zaskoczył i tak zasługuje na uznanie. Język  podobnie jak w przypadku innych powieści autorki jest przystępny i zrozumiały dla każdego czytelnika. Bohaterowie pierwszoplanowi mają ciekawą ale też mroczną przeszłość .  Wartka akcja , intrygi ,  ciągłe napięcie  plus ciekawa narracja. To chyba największe atuty utworu. Mocną stroną jest też  to , że    pisarka  umiejętnie łączy  wątki kryminalne z romansowymi.   Jedyną rzeczą  do , której  mogłabym się przyczepić  jest  sposób ujawnienia mordercy. Myślałam , że zostanie on  "przedstawiony" czytelnikowi w  nieco   inny sposób, ale to drobnostka. Nie ma ona wpływu na moją ocenę . Uważam , że Pani Agnieszka  ponownie stanęła na wysokości zadania. Stworzyła opowieść w, której  prawie   wszystko  jest dopięte na ostatni guzik. Polecam  wszystkim wielbicielom powieści  z dynamiczną akcją,   intrygującymi bohaterami i zagadkami kryminalnymi. 
Za egzemplarz recenzyjny serdecznie dziękuję samej autorce.
Książka przeczytana również w ramach wyzwania czytelniczego:

sobota, 13 października 2012

Mój ulubiony pisarz.

Futbolowa - autorka bloga http://kreatywa.blogspot.com ma mnóstwo fantastycznych pomysłów. Wymyśliła już cykl   Top 10,  oraz Kreatywowy Klub Dyskusyjny. Teraz przyszła pora na kolejną zabawę pod tytułem Mój ulubiony pisarz. Chodzi w niej oto aby na swoim blogu przedstawić sylwetkę autora, którego książki czytamy najchętniej. Liczą się nie tyle wydarzenia z życia o jakich dowiemy się  czytając biografię , którą  w sieci znaleźć nietrudno , ale nasze osobiste wrażenia i spostrzeżenia.
                               
                                                   Mój ulubiony pisarz-  Nicholas Sparks .
Początek: 
Moja przygoda z twórczością Sparksa rozpoczęła się od powieści "Jesienna Miłość" . Tytuł ten poleciła i pożyczyła mi koleżanka. Przed przystąpieniem do lektury kilkakrotnie obejrzałam poruszającą ekranizację zatytułowaną "Szkoła uczuć". Myślałam, że nie będę mogła przestać patrzeć na książkę przez pryzmat filmu. Na szczęście myliłam się.Był rok 2009 pierwsza klasa liceum. Przeczytałam tę pełną wzruszeń opowieść i postanowiłam , że zapoznam się także z pozostałymi wydanymi w Polsce dziełami pisarza. Chcę przeczytać  wszystkie jego utwory . Do realizacji tego celu brakuje mi niewiele. Na początku liceum nie publikowałam nigdzie swoich tekstów . Recenzję  Jesiennej miłości pokazałam Wam dopiero w pierwszy dzień czerwca. Jeśli, ktoś jeszcze nie miał okazji się z nią zapoznać zapraszam  tutaj : http://anne18-recenzentka.blogspot.com/2012/06/21-nicholas-sparks-jesienna-miosc.html

Do tej pory przeczytałam dwanaście powieści Nicholasa Sparksa:
  •  Jesienna Miłość ( A walk to Remember ).
  • Pamiętnik ( The Notebook)
  • List w Butelce (Message in a Bottle).
  • I wciąż ją kocham  ( Dear John).
  • Ostatnia  piosenka ( The Last Song).
  • Szczęściarz ( The Lucky One).
  • Wybór ( The Choice).
  • Noce w Rodanthe ( Nights in Rodanthe).
  • Ślub ( The Wedding ).
  • Na zakręcie (A Bend in the Road).
  • Na Ratunek ( The Rescue).
  • Dla Ciebie wszystko(The Best of me).
                                                   Cenię go za :
Nietuzinkowy styl, umiejętność stworzenia historii, która mogłaby być udziałem każdego z czytelników. Potrafi on fantastycznie opisać wszystkie etapy uczucia rodzącego się pomiędzy bohaterami. Być  może niektórzy powiedzą , iż tworzy on powieści nieco przewidywalne i schematyczne. Choć na pewno  jest w tym ziarnko prawdy ja  chętnie sięgam po jego powieści. Prawie zawsze otrzymuje to co chcę dostać czyli dobrą książkę obyczajową + pełną wzruszeń historię, której zakończenie w większości przypadków nie jest łatwe do przewidzenia.
                                                 Adaptacje filmowe : 


Obejrzałam również  wszystkie filmy jakie powstały na podstawie twórczości tego Pana. Jedne były znakomite, drugie trochę gorsze, są też takie które oglądałam po kilkanaście razy. W moim odczuciu na miano najlepszej ekranizacji  zasługuje film "Szkoła uczuć". Doskonale dobrana obsada , świetna gra aktorska i fenomenalna ścieżka dźwiękowa. . Natomiast  produkcja "Szczęściarz" gdzie tytułową rolę zagrał Zac Efron kompletnie mi się nie podobała.
                                                       Zdjęcie z najbliższymi zrobione podczas  światowej premiery
                                                       filmu The Lucky One  . Miała ona miejsce 16 kwietnia 2012 r .
                                                       
                                                         Nowym czytelnikom : 
  Jeśli jeszcze nie zapoznałeś/ aś  się z twórczością amerykańskiego twórcy  bestsellerów
   myślę, że warto zacząć od powieści "Jesienna Miłość" lub "Ostatnia piosenka". Na początek odradzam utwór Pamiętnik. Jest w mim za słodko , za pięknie  historia tam opisana jest poruszająca . Jednak może czytelnika "zasłodzić"i tym samym zniechęcić do sięgania po kolejne pozycje.  Najmniej ze wszystkich powieści ulubionego autora jakie dotąd przeczytałam podobały mi się "Noce w Rodanthe". Być może dlatego, że akcja rozwija się dość powoli. Jednak  filmowy odpowiednik jak dla mnie był dużo lepszy.
                                                             Ulubione cytaty z utworów

1. List w butelce.
"Nic co ma jakąś wartość nie jest łatwe".
2.Ostatnia piosenka.
" Trzeba coś kochać żeby coś znienawidzić".

3. Noce w Rodanthe.
"W miłości nigdy nie jest za późno na drugą  szansę".
4.a.I wciąż ją kocham.
"Kluczem do szczęścia są marzenia, które można realizować".
5. Szczęściarz..
"Czasem rzeczy najzwyklejsze- kiedy się je dzieli z właściwymi ludźmi bywają niezwykłe".
6. Ślub.
"Chociaż łatwo niepotrzebnie zranić kogoś bliskiego , to zaleczenie tej rany jest często o wiele trudniejsze".
7. Ostatnia piosenka.


"Życie, uświadomił sobie, bardzo przypomina piosenkę.
Na początku jest tajemnica, na końcu - potwierdzenie, ale to w środku kryją się wszystkie emocje, dla których cała sprawa staje się warta zachodu".

8. Na ratunek. 

 
"Młodość mami obietnicą szczęścia , lecz potem człowiek zderza się ze smutną rzeczywistością."
9. Dla Ciebie wszystko.
 

   

  "Miłość zawsze mówi więcej o tych, którzy ją odczuwają niż o tych, którzy są jej obiektem.” 
10. Pamiętnik .
 
                                        
     Cisza bowiem jest czysta. Cisza jest święta. Zbliża ludzi, gdyż tylko ci, którzy się dobrze ze sobą czują, mogą siedzieć w milczeniu".
11. Na zakręcie.
                             

"Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie."
12. Jesienna  miłość.
 

"Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z druga osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego".

,,Nasza miłość jest jak wiatr, nie widzę jej ale czuje".


"Kiedy na nią patrzę, myślę wyłącznie o tym, że pewnego dnia nie będę już mógł jej oglądać". 
                                                       Strony związane z autorem




"https://www.facebook.com/Nicholas.Sparks.Fan- strona na portalu społecznościowym Facebook.



  http://www.filmweb.pl/person/Nicholas+Sparks-11262- strona gdzie można poczytać i po dyskutować o filmach , które powstały na podstawie dzieł Sparksa .

 http://www.cytaty.info/autor/nicholassparks.htm- Tutaj znajdziecie cytaty z jego powieści. Mogą się przydać przy pisaniu recenzji.


  http://lubimyczytac.pl/autor/16809/nicholas-sparks- portal ,  który większość bloggerów zna doskonale.
Do tego dochodzą jeszcze rozmaite fora i blogi poświęcone właśnie jego osobie. 
Znacie twórczość tego pisarza? Lubicie?, a może wręcz przeciwnie nie jesteście w stanie rozumieć jego fenomenu?. Macie swoich ukochanych twórców?. Jeśli tak to czy planujecie napisać o nich co nieco na blogu?. Wypowiadajcie się. Liczę na  ciekawa dyskusję. Ja już zabrałam głos teraz Wasza kolej. Tak więc do dzieła.