niedziela, 12 lutego 2012

11 . Szymon Hołownia " Ludzie na walizkach"


.
Jaki sens ma cierpienie ? , gdzie jest granica pomiędzy  życiem   a śmiercią? , jak poznać, że choć ludzkie serce nadal  bije mózg już nie pracuje? .    Te pytania padają  ostatnio bardzo często , zadaje je również znany dziennikarz i felietonista .

Ludzie na walizkach to zbiór rozmów z osobami , które znalazły  się w sytuacji krytycznej. Nieszczęśliwy wypadek, lub  choroba   spowodowały , że w pewnym momencie  jedną nogą byli na tamtym świecie.  Znajdziemy tu również  wywiady z bliskimi  chorych czy lekarzami niosącymi pomoc . Każdy z nich  walczy  na innym froncie ,ale wszyscy mają jeden cel  wygrać. Osoba cierpiąca chce  zwalczyć chorobę  , rodzina  pragnie ulżyć w cierpieniu swojemu dziecku   natomiast  lekarz ma za zadanie zrobić wszystko co tylko może  aby  uratować  pacjenta .
Na pytanie o  to gdzie szukać sensu cierpienia  inaczej odpowie ten kto sam go doświadcza a odmienne zdanie  ma osoba, przebywająca z chorym . Wszystko dlatego , że patrzy       ze swojej własnej perspektywy.  Pomimo chęci nie będzie w stanie w pełni zrozumieć  co czuje  ktoś ,kto zmaga się z tym  każdego dnia.
Bardzo ważny  dla  odczytania przesłania  książki jest tytuł. Ma on znaczenie symboliczne. Ludzie na walizkach to ci którzy aby  pokonać przeciwności losu muszą  niejednokrotnie zrezygnować z marzeń . Ich świat w jednej chwili   się wali . Oni jednak     nie  poddają  się.  Liczą , że znajdą  kogoś kto im pomoże . Szukają lekarzy , sposobów aby dziecko wróciło do zdrowia  , wspierają go ze wszystkich sił i wierzą do samego końca  .  „ Wiedziałem ,  że jeśli  po ludzku nie mogę nic zrobić muszę z nią po prostu  być do końca”. To słowa jednego z mężczyzn, którego córka dwukrotnie otarła się o śmierć . Po tych tragicznych wydarzeniach była pełną życia dziewczynką . Jednak w wieku 12 lat   została potrącona przez samochód i zmarła jeszcze w izbie  przyjęć. Tytuł odnosi się również do tych ,  którzy wiedzą że wkrótce umrą  i już nie walczą  z chorobą , są przygotowani na najgorsze. Chcą aby ich życie było świadectwem , pragną pokazać , że  jak pisał  Ernest Hemingway:
„Człowieka można zniszczyć ale nie pokonać” Choroba wyniszczyła  organizm,  ale oni robią wszystko aby  odejść godnie.
Książka ta  wzrusza  i zachęca do refleksji. . Cierpienie jest    tu ukazane jako coś czego nie można wyeliminować . 
„  Cierpienie zawsze było i zawsze będzie  , żebyśmy nie wiem ilu winnych ukarali”
Rozmowy te dają odpowiedź na wiele pytań. Poznajemy   przyczyny działań lekarzy.
Osoby opowiadając swoje historie   są opanowane  i   . świadome  tego ,  że życie już  nigdy nie będzie takie jak przed wypadkiem czy chorobą ukochanego syna.  Wspominając dramatyczne chwile   mówią z ogromnym  dystansem i mądrością.  Pozycja ta z pewnością zasługuje na uwagę Można  dzięki niej wiele zrozumieć .