Życie każdego człowieka ma swój
początek i koniec. Nikt z nas nie jest w
stanie przewidzieć, kiedy on nastąpi. Często myślimy o tym, co się z nami
stanie, gdy zejdziemy z tego świata.
Wielu ludzi znudzonych własnym
życiem i nie widzących jego dalszego sensu, poszukuje zmiany, jakiegoś
impulsu, który sprawi, że ich świat
stanie się choć odrobinę lepszy. Jednak są też tacy, którzy nie chcą
walczyć o to, aby zmienić swoje otoczenie i uczynić je ciekawszym. Do tej
właśnie grupy należy główna bohaterka powieści Paulo Coelho.
Weronika ma w zasadzie wszystko
czego potrzebuje czyli dobrą pracę i piękne mieszkanie. Jej
świat wydaje się być uporządkowany. Można chcieć więcej? Wygląda na to, że
tak, ponieważ dziewczyna nie czuje się
szczęśliwa. Jest zdegustowana codzienną rutyną i pozbawioną kolorów
rzeczywistością. Nie potrafi już tak żyć, dlatego pragnie tylko jednego –
umrzeć.
Jednak jej próba samobójcza nie dochodzi
do skutku. Kobieta trafia do szpitala psychiatrycznego. Gdy orientuje się gdzie
jest, nie ma pojęcia czemu i jak ktoś ją uratował. Wie tylko jedno -
nadal żyje. Próbuje więc dociec, kto przeszkodził jej w realizacji planu.
Po pewnym czasie psychiatra informuje
dziewczynę, że pozostało jej tylko kilka tygodni życia. Po otrzymaniu
takiej informacji pacjentka znów próbuje się zabić. Nie chce pozwolić, aby
koszmar trwał nadal. Jednak po kolejnej nieudanej próbie, zaczyna
rozumieć, że nie może zmarnować czasu, który jej pozostał. Jest go niewiele, więc musi
wykorzystać te chwile najlepiej jak tylko potrafi. Już nie chce umierać choć
wie, że za chwilę i tak to się stanie.
W ciągu kilku ostatnich
dni ma zamiar zrobić coś, co będzie jej najlepszym wspomnieniem.
Pewnego dnia poznaje Edwarda. Jest
to młody człowiek zamknięty w świecie, do którego dostęp ma tylko on sam.
Gdy pewnego wieczoru Weronika zaczyna grać na pianinie, mężczyzna pilnie ją obserwuje. To właśnie w tym momencie między dwojgiem
diametralnie różnych ludzi wytwarza się tajemnicza więź.
Podczas pobytu w szpitalu kobieta
poznaje siebie na nowo. Postanawia się zmienić. Od teraz pragnie być zupełnie
inną osobą. Dostała od losu drugie życie, kolejną szansę, której nie może
zmarnować. Będzie walczyć o to, by choć przez chwilę żyć inaczej,
kochać i naprawdę być kochaną przez drugiego człowieka. Pomogła nie tylko
sobie, ale i Edwardowi. To dzięki niej chłopak zaczął wreszcie mówić i okazywać
uczucia. Zrozumiał, że nie warto żyć tylko we własnym świecie.
Trzeba wyjść z kryjówki, spróbować czegoś nowego. Mężczyzna już wie,
że powinien otworzyć się na ludzi i pozwolić im przekroczyć bramy własnej
rzeczywistości.
Brazylijski mistrz słowa, bo tak
bywa nazywany Paulo Coelho, pokazuje nam że: Można mieć wiele powodów, aby
umrzeć. (…) Można znaleźć tylko jeden, aby nadal żyć". Dlaczego?
Odpowiedź znajdziesz dopiero gdy książka trafi w Twoje ręce i zostanie
przez Ciebie przeczytana.
Ten utwór uświadamia nam, że
każdy dzień naszego życia jest cudem, darem od losu. Natomiast to, jak
ten dar wykorzystamy zależy tylko od nas.
Źródło cytatu :
Źródło cytatu :
[1] Paulo Coelho, "Weronika postanawia umrzeć",
Wydawnictwo Drzewo Babel, Warszawa 2000,
s. 7.
Super, na pewno sięgnę po tę książkę :)
OdpowiedzUsuńPamiętam tą książkę ! Super <3 a tak właśnie się zastanawiam czy nie ma przypadkiem filmu na podstawie tej książki ? wiesz coś na ten temat ;p ?
OdpowiedzUsuńJest film.
Usuńczytałam i dla mnie świetna! polecam "Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam"
OdpowiedzUsuń