- Tytuł oryginalny : At First Sight
- Tłumaczenie: Elżbieta Zychowicz
- Seria/ cykl wydawniczy : Prawdziwy cud Tom. 2
- Wydawnictwo: Albatros A. Kuryłowicz
- Rok wydania: 2015 (wydanie IX)
- Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
- Ilość stron: 416
- Gatunek : Literatura piękna, literatura współczesna, powieść obyczajowa
" Dziecko zmienia Twoje życie jak nic innego jest czymś najtrudniejszym i najlepszym co cię spotkało".
Nicholas Sparks to jeden z tych autorów, którzy zamykają swoje opowieści w jednej książce. Wyjątkiem jest dylogia Prawdziwy cud- historia dziennikarza i bibliotekarki, ludzi, którzy spotkali się przypadkiem i zakochali w sobie od pierwszego wejrzenia. Aby lepiej zrozumieć bohaterów i historię , która została opowiedziana w Od pierwszego wejrzenia trzeba znać treść Prawdziwego cudu. Dla osób nieznających pierwszego tomu autor przygotował liczne retrospekcje, które pomagają odnaleźć się w fabule.
"Kobiety bardziej kierują się uczuciami niż mężczyźni i zazwyczaj jeśli nie są prawdomówne wynika to z obawy, że prawda może zranić czyjeś uczucia".
W Od pierwszego wejrzenia czytelnik poznaje dalsze losy dziennikarza Jeremmiego Marsha. Odkąd sześć tygodni wcześniej poznał Lexie w jego życiu wiele się zmieniło. Ma przy sobie kobietę, której wcześniej brakowało , remontuje dom, kupuje samochód, przygotowuje się do ślubu niedługo zostanie też ojcem. Mogłoby się wydawać że wszystko idealnie, ale to tylko pozory. Odkąd zamienił ogromną metropolię jaką jest Nowy Jork na niewielkie Bonne Creek ogarnęła go twórcza niemoc. Stracił pewność siebie i ma poczucie, że nie jest już pełnowartościowym dziennikarzem. Dodatkowo zaczyna zastanawiać się czy ukochana jest z nim szczera. Oliwy do ognia dolewa tajemniczy e- mail. Anonimowy nadawca zadaje w nim tylko jedno pytanie : Skąd wiesz, że to Twoje dziecko ? Czy Jeremmy rzeczywiście jest ojcem dziewczynki, którą Lexie nosi pod sercem ? A może kobieta nie była mu wierna ? Ile on tak naprawdę o niej wie i komu ostatecznie uwierzy ? O tym już w powieści.
"Ludzie są tylko ludźmi i nikt nie jest doskonały, lecz miłości chodzi o to żeby tworzyć zespół".
Jedna z najlepszych i najbardziej wzruszających książek autora. Opowieść o miłości pojawiającej się nagle, przyjaźni, która nie przetrwała próby czasu i bólu zadawanym przez osoby mające dawać wsparcie. Gdzieś między wierszami autor pokazuje do czego mogą doprowadzić liczne kłótnie oraz bezpodstawne oskarżenia. Przypomina, że związek z drugą osobą to nie tylko uczucie, ale także zaufanie, którym obdarzamy najbliższą osobę. Udowadnia, że słowo kochać oznacza chcieć być ze sobą mimo wszystkich przeciwności i kłód rzucanych pod nogi. Po raz kolejny oprócz opowiadania historii miłosnej zwraca uwagę na jakiś istotny, a zarazem bardzo delikatny problem. Tym razem jest to zagrożona ciąża i strach o życie dziecka. Jak nikt inny potrafi opisać nieustający strach rodziców, niepewność lekarzy proszących by uważać na każdy ruch. Dlaczego ? Bo sam ma dziecko cierpiące na autyzm i doskonale wie co to walka z czasem, walka o życie. Z ogromnym wyczuciem opisuje tę trudną sytuacje i niepokoje bohaterów. Nie pomija ważnych, choć dla czytelnika dramatycznych szczegółów. Nie chce nikogo oszukać ani zaczarować, chce opowiedzieć historię, która zostawi w czytelniku jakiś ślad, wywoła emocje . I trzeba przyznać, że mu się to udaje. Jest to książka, którą jak przyznał sam autor bardzo trudno było napisać. Książka przy której Drogi Czytelniku uśmiechasz się , a kiedy indziej zgrzytasz zębami ze złości, bo zachowanie bohaterów Cię irytuje. Końcowe fragmenty wbijają w fotel i sprawiają, że nie możesz powstrzymać cisnących się do oczu łez. W Twojej głowie pojawia się pytanie : Jak to możliwe, że to się tak kończy ? Pytanie, na które nie znajdujesz odpowiedzi, nawet po przeczytaniu ostatniego zdania powieści.
Jedyna dylogia w dorobku Nicholasa Sparksa to dwie, ale tak naprawdę jedna historia. Historia, którą można zrozumieć tylko wtedy kiedy przeczyta się obie jej części. Opowieść o uczuciach tajemnicach i losie, który bywa okrutny . Każda jej strona to nowe emocje, inne elementy układanki. Zakończenie pokazuje, że życie potrafi dać lekcję pokory i napisać dla człowieka niespodziewany scenariusz. Udowadnia iż w każdym momencie może wydarzyć się coś czego nie można sobie racjonalnie wytłumaczyć ani zrozumieć.
Źródło cytatów :
[2] Tamże.
[3] Tamże.
Czytałam, uwielbiam książki Sparksa.
OdpowiedzUsuńAch ten Sparks. Uwielbiam jego twórczość :)
OdpowiedzUsuńI ja lubię twórczość Sparksa :) Akurat tej dylogii nie czytałam, ale mam :)
OdpowiedzUsuńBardzo lubię twórczość Sparksa... mam do niej słabość... po prostu... ;) Ta seria jeszcze przede mną :) Nawet nie wiedziałam, że to kontynuacja "Prawdziwego cudu"...
OdpowiedzUsuń