9 .Judy Westwater Dziecko ulicy

Książka ta, to historia pierwszych etapów życia samej autorki. Opis traumatycznych przeżyć

z dzieciństwa, kiedy to doświadczyła ogromnego cierpienia zarówno fizycznego, jak

i psychicznego z rąk najbliższych. Kobieta opowiada o pobycie w domu rodzinnym, sierocińcu, okresie, gdy dorastała, czy życiu na ulicy. Są to obrazy przerażające. Judy swoim postępowaniem udowodniła, że jeśli naprawdę się czegoś pragnie, można to osiągnąć. Potrzeba jednak ogromnej wewnętrznej siły i determinacji.

W jednym z fragmentów powieści Westwater pisze: Coś w życiu osiągnę i jeśli tylko dam radę, pomogę dzieciom takim jak ja. Słowa dotrzymała, o jej działalności można przeczytać w kończącym książkę rozdziale zatytułowanym "O autorce".

Dziecko ulicy jest utworem pokazującym czytelnikowi, jak ważna w życiu każdego człowieka jest rodzina. Bez niej każdy czuje się po prostu samotny. Autorka nigdy nie zaznała prawdziwej macierzyńskiej ani ojcowskiej miłości. Gdy dorosła postanowiła odnaleźć tą, która wydała ją na świat. Miała nadzieję, że matka po latach rozłąki, choć trochę tęskni. Chciała ponownie spotkać się z siostrami, liczyła, że wreszcie będzie miała prawdziwą rodzinę bez ojca tyrana. Niestety matka nie przeszła żadnej metamorfozy, ukochane rodzeństwo traktowało ją jak intruza.  Gdy przyjechała w rodzinne strony, nikt na nią nie czekał. Przeżyła spory szok, ponieważ spodziewała się czegoś zupełnie innego. Po krótkim pobycie w domu, postanowiła wrócić do dawnego życia ,zostawiła jedynie krótki list.

Mimo chwili słabości, nie załamała się walczyła dalej. Znalazła pracę tam, gdzie od zawsze czuła się jak u siebie. Pomimo trudnej przeszłości udało jej się wyjść na prostą. 

Utwór ten śmiało można potraktować jako pewne świadectwo, dowód na to, że życie pisze dla każdego z nas inny scenariusz. Trzeba umieć walczyć o siebie i niejednokrotnie pokonywać  przeciwności losu. Warto to robić, bo każdy z nas w pewnym momencie życia  znajdzie swoje miejsce na Ziemi.

8. Nora Roberts Stolik dla dwojga

Nora Roberts  jest pisarką spod której pióra wyszło już wiele bestsellerów. . Może nie pisze arcydzieł jednak jej powieści są lekkie i  czyta się je bardzo szybko.  Motywem przewodnim  jest miłość a tej potrzebuje każdy z nas.

Podobnie jest w  przypadku bohaterów Stolika dla dwojga. To dwie powiązane ze sobą historie Bohaterem pierwszej z nich jest  Blade Ochran biznesmen właściciel sieci luksusowych hoteli. Pragnie pracować z najlepszymi w branży. ,Gdy po raz pierwszy spotyka Summer  London od razu zaczyna się nią interesować. Nie potrafi ukrywać uczuć i przed nimi uciekać , bo miłości nie da się oszukać. Druga historia "Karuzela Szczęścia"  opowiada o losach Juliet młodej pracownicy agencji promującej nowości wydawnicze. Kobieta ma nadzieje iż jej obecna praca czyli organizacja spotkań autorów z czytelnikami będzie tylko kolejnym etapem w  dziennikarskiej karierze. Być może tak by się stało gdyby nie spotkała na swojej drodze  Carla autora książek kulinarnych i  konesera win. Dziewczyna od początku starała się aby jej relacje z nim pozostały czysto zawodowe. Jednak  mężczyzna odkrywa  prawdziwą twarz początkującej dziennikarki. Dostrzega że  pod maską chłodnej wyrachowanej profesjonalistki skrywa się kobieta  spragniona prawdziwej   miłości.

Czy Carl jest w stanie obdarzyć ją takim uczuciem jakiego ta pragnie? Jak potoczą się dalsze losy tej dwójki? Odpowiedzi na te pytania znajdzie tylko ten kto sięgnie po tę właśnie książkę.

Wielu uważa, że powieści Nory Roberts nie są  tymi z najwyższej półki . Może to i prawda ale są to utwory  przy których można się zrelaksować choć na chwilę zapomnieć o problemach . Autorka  potrafi po mistrzowsku opisać emocje i stan psychiczny bohaterów. Dzięki niej możemy nauczyć się inaczej mówić o   najpiękniejszym z uczuć . Stolik dla dwojga jest to utwór , który udowadnia że miłość  pojawia się w naszym życiu w chwili gdy nikt na nią nie czeka . Ona po prostu jest  trzeba tylko  umieć w odpowiedni sposób okazać ją innym.

Na sklepowych półkach jest wiele dzieł ambitnych, ale czasem warto także sięgnąć po coś lżejszego a takie z pewnością  są książki tej amerykańskiej pisarki.

7. Paulo Coelho Weronika postanawia umrzeć

Życie każdego człowieka ma swój początek i koniec. Nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć, kiedy on nastąpi. Często myślimy o tym, co się z nami stanie, gdy zejdziemy z tego świata.

Wielu ludzi znudzonych własnym życiem i nie widzących jego dalszego sensu, poszukuje zmiany, jakiegoś impulsu, który  sprawi, że ich świat stanie się choć odrobinę  lepszy. Jednak są też tacy, którzy nie chcą walczyć o to, aby zmienić swoje otoczenie i uczynić je ciekawszym. Do tej właśnie grupy należy główna bohaterka powieści Paulo Coelho.

Weronika ma w zasadzie wszystko czego potrzebuje czyli dobrą pracę i piękne  mieszkanie. Jej świat wydaje się być uporządkowany. Można chcieć więcej? Wygląda na to, że tak, ponieważ dziewczyna nie czuje się szczęśliwa. Jest zdegustowana codzienną rutyną i pozbawioną kolorów rzeczywistością. Nie potrafi już tak żyć, dlatego pragnie tylko jednego – umrzeć.

Jednak jej próba samobójcza nie dochodzi do skutku. Kobieta trafia do szpitala psychiatrycznego. Gdy orientuje się gdzie jest, nie ma pojęcia czemu i jak ktoś ją uratował. Wie tylko jedno - nadal żyje. Próbuje więc dociec, kto przeszkodził jej w realizacji planu. 

Po pewnym czasie psychiatra informuje dziewczynę, że pozostało jej tylko kilka tygodni życia. Po otrzymaniu takiej informacji pacjentka znów próbuje się zabić. Nie chce pozwolić, aby  koszmar trwał nadal. Jednak po kolejnej nieudanej próbie, zaczyna rozumieć, że nie może zmarnować czasu, który jej pozostał. Jest go niewiele, więc musi wykorzystać te chwile najlepiej jak tylko potrafi. Już nie chce umierać choć wie, że za chwilę i tak to się stanie. 

W ciągu kilku ostatnich dni ma zamiar zrobić coś, co będzie jej najlepszym wspomnieniem.

Pewnego dnia poznaje Edwarda. Jest to młody człowiek zamknięty w świecie, do którego dostęp ma tylko on sam. Gdy pewnego wieczoru Weronika zaczyna grać na pianinie, mężczyzna pilnie ją obserwuje. To właśnie w tym momencie między dwojgiem diametralnie różnych ludzi wytwarza się tajemnicza więź.
 

Podczas pobytu w szpitalu kobieta poznaje siebie na nowo. Postanawia się zmienić. Od teraz pragnie być zupełnie inną osobą. Dostała od losu drugie życie, kolejną szansę, której nie może zmarnować. Będzie walczyć o to, by choć przez chwilę żyć inaczej, kochać i naprawdę być kochaną przez drugiego człowieka. Pomogła nie tylko sobie, ale i Edwardowi. To dzięki niej chłopak zaczął wreszcie mówić i okazywać uczucia. Zrozumiał, że nie warto żyć tylko we własnym świecie. Trzeba wyjść z kryjówki, spróbować czegoś nowego. Mężczyzna już wie, że powinien otworzyć się na ludzi i pozwolić im przekroczyć bramy własnej rzeczywistości. 

Brazylijski mistrz słowa, bo tak bywa nazywany Paulo Coelho, pokazuje nam że: Można mieć wiele powodów, aby umrzeć. (…) Można znaleźć tylko jeden, aby nadal żyć".  Dlaczego? Odpowiedź znajdziesz dopiero gdy książka trafi w Twoje ręce i zostanie przez Ciebie przeczytana.

Ten utwór uświadamia nam, że każdy dzień naszego życia jest cudem, darem od losu.  Natomiast to, jak ten dar wykorzystamy zależy tylko od nas. 

Źródło cytatu :

[1] Paulo Coelho, "Weronika postanawia umrzeć", Wydawnictwo  Drzewo Babel, Warszawa 2000, s. 7.

6 .Nicholas Sparks Na Zakręcie

„Na  zakręcie” jest jednym z wielu bestsellerów Nicholasa Sparksa. To opowieść ukazująca jak ważną  wartością w życiu jest miłość. Bez niej człowiek nie może czuć się w pełni szczęśliwy ani spełniony. 

Główny bohater Miles Rayan jest szeryfem i samodzielnie wychowuje syna Jonaha. Mężczyzna ma jeden główny cel. Odszukać i schwytać człowieka, który przed dwoma laty przyczynił się do śmierci jego żony. Kobieta została potrącona przez samochód. Sprawca wypadku nie udzielił należytej pomocy medycznej, lecz uciekł z miejsca zdarzenia. Bohater pochłonięty codziennymi obowiązkami oraz opieką nad synkiem, nie chce wchodzić dwa razy do tej samej rzeki i angażować się w nowy związek. Jednak, gdy dowiaduje się o problemach swojego dziecka z nauką i poznaje Sarę Andrews wychowawczynię syna, sytuacja powoli,

ale jednak się zmienia.

Częste spotkania i rozmowy powodują, że Miles i Sara, która próbuje na nowo ułożyć sobie życie po nieudanym małżeństwie, zaczynają coraz lepiej się rozumieć. Ale czy to już miłość? A może tylko zauroczenie? Mężczyzna początkowo, mimo iż zdaje sobie sprawę z tego, że coś czuje do Sary, boi się zaryzykować. Kobieta także nie chce po raz kolejny się rozczarować ani zostać ponownie zraniona. Jednak ostatecznie oboje postanawiają  spróbować jeszcze raz zawalczyć o to, co nazywamy szczęściem. Decydują się na ten krok, aby w przyszłości nie pytać siebie: Dlaczego odebraliśmy sobie szansę, którą dał nam los?

Książka ta ujęła mnie sposobem w jaki autor opowiedział o narodzinach uczucia pomiędzy dwojgiem, na pierwszy rzut oka odmiennych, a jednak podobnych do siebie ludzi. Zarówno Sary jak i Milesa życie nie rozpieszczało. Oboje wiele już przeszli. Każde z nich dźwiga na swoich barkach bagaż życiowych doświadczeń.
 

Nicholas Sparks, jako jeden z niewielu potrafi po mistrzowsku budować napięcie i stworzyć dialogi oraz opisy, które nie nudzą czytelnika.

Często zastanawiamy się, czy jesteśmy w stanie znaleźć i właściwie odczytać przesłanie danego utworu. Tutaj brzmi ono tak: Trzeba nauczyć się przebaczać, bo czasu nie da się cofnąć, a dla miłości warto wiele poświęcić.

5. Tatiana De Rosany Klucz Sary

Książki z historią w tle przez wielu zostają skreślone już na starcie. Ludzie, którzy nie interesują się historią, nie sięgają po nie, ponieważ myślą, że będą one ich nudzić. Nie zawsze tak jest, czasem takie utwory skłaniają do przemyśleń, pozostawiają ślad.

Akcja klucza Sary rozpoczyna się w lipcu 1942 r. we Francji. To historia 10-letniej żydowskiej dziewczynki, która wraz z rodzicami zostaje zabrana przez francuską policję. Dziecko nie wie, dlaczego musi opuścić dom i nie zdaje sobie sprawy z tego, że już nigdy do niego nie powróci. Sara chcąc chronić młodszego brata Michela, zamyka go w szafce, gdzie oboje zawsze ukrywali się podczas zabaw. Ona natomiast, wraz z rodzicami zostaje wywieziona do obozu w Beaune-la-Rolande.

Sześćdziesiąt lat później, amerykańska dziennikarka Julia Jarmond, pisząc reportaż, poznaje historię Sary. Podczas pracy długo skrywany sekret rodziny wychodzi na jaw. Kobieta wbrew mężowi stara się wyjaśnić okoliczności zdarzeń sprzed ponad pół wieku.

Tatiana De Rosnary w swojej powieści porusza temat tabu,  na który przed długi czas

we Francji nie można było rozmawiać. Jest to powieść, która na pewno na długo pozostanie w pamięci.Czyta się ją zapartym tchem, a po skończeniu ostatniego zdania żałuje się,
, że książka nie ma kilkunastu   stron więcej.  Naprawdę warto po nią sięgnąć.

4. Jodi Picoult Krucha Jak Lód

Czasami ludzie zastanawiają się, jak wyglądałoby ich życie bez bliskich i wsparcia z ich strony. Niekiedy narzekają na błahostki. Książka Jodi Picoult pokazuje, że nie warto. 

"Krucha jak lód" opowiada o losach czteroosobowej rodziny: Charlotte, Seana, Amelii oraz tytułowej bohaterki Willow. Dziewczynka cierpi na niezwykle rzadką chorobę genetyczną objawiająca się wyjątkową łamliwością kości. Życie rodziny przeradza się w piekło. Ciągłe spojrzenia, nieprzespane noce, ogromne długi, bo leczenie jest bardzo kosztowne, a każde kolejne złamanie powoduje ogromny ból a co za tym idzie wydatki na lekarstwa. Matka, mimo iż wiedziała, że córeczka przyjdzie na świat chora, nie dokonała aborcji. Pewnego dnia rodzice dowiadują się, że mogło dojść do pomyłki podczas badania. Prawnik proponuje rodzinie, aby oskarżyła lekarkę o błąd w sztuce. Zadaje im pytanie. Dlaczego teraz, to Wy musicie płacić za cudze błędy? Aby można było wysunąć oskarżenie, matka musi złożyć pewną deklarację i powiedzieć: Gdyby o chorobie córki było wiadomo, odpowiednio wcześnie, to usunęłabym ciążę.

Rodzina staje przed dylematem. Mieliby uznać że ich córeczka, którą tak kochają jest dla nich jednocześnie ogromnym ciężarem? Oskarżyliby o jej chorobę najlepszą przyjaciółkę, która była lekarzem prowadzącym? Do czego są w stanie posunąć się rodzice z miłości do dziecka? Czy córka zrozumiałaby ich ewentualną decyzję? Odpowiedzi poznasz gdy przeczytasz tę pozycję.

"Krucha jak lód" jest powieścią pisaną w formie pamiętnika. W każdym epizodzie swoje odczucia opisuje inny członek rodziny. Raz jest to zatroskana matka, kiedy indziej kochający ojciec. Swoje wpisy dokłada też 12-letnia Amelia, która również nie do końca rozumie chorobę siostry. Ten dziennik pisany jest dla Willow, aby kiedyś w przyszłości mogła ona  przeczytać, jak wyglądało jej życie, gdy była jeszcze mała. Dzięki takiej, a nie innej konstrukcji utworu doskonale widzimy, co członkowie rodziny w danej chwili myślą i czują oraz jak się zachowują. Zwroty skierowane bezpośrednio do chorej jak np. "Czy ty  wyzdrowiejesz?" lub opisywanie codziennych czynności z perspektywy rodziców, tylko utwierdza nas w przekonaniu, że to dzieło dla młodszej córki. Pamiętnik, w którym na końcu również sama zainteresowana mówi o swoich uczuciach i planach, zapisuje własną kartę. Tym samym dokłada cegiełkę do rodzinnej historii. 

Książka Jodi Picoult jest niesamowita. Pokazuje, jak ważną  rolę w życiu odgrywa jedność rodziny oraz macierzyńska i ojcowska miłość. Gorąco polecam.

3. Jastein Gaarder Dziewczyna z Pomarańczami

Biorąc do ręki tę książkę i nie patrząc na znajdujący się na odwrocie krótki opis, myślałam, że jest to kolejny błahy romans ze szczęśliwym zakończeniem. Jednak okazało się, że pozory potrafią mylić.

Dziewczynę z pomarańczami można nazwać powieścią epistolarną, ponieważ jest dialogiem zmarłego ojca z piętnastoletnim synem pisanym w formie listu.

Chłopiec po 11 latach od śmierci taty otrzymuje od niego wiadomość. Dostaje ją, gdyż ojciec prosił, aby otrzymał  list dopiero wtedy, gdy będzie w stanie w pełni zrozumieć to, co on pragnie mu przekazać. Nastolatek dostaje wiadomość w, której tato opowiada mu historię tytułowej dziewczyny z pomarańczami. Jest to przekaz pełen niedomówień i zagadek do rozwiązania, które wyjaśniają się powoli w trakcie czytania. Lektura ma przygotować syna do odpowiedzi na bardzo istotne pytanie dotyczące sensu jego istnienia.

Utwór norweskiego pisarza jest niewątpliwie pozycją dla ambitnych. Trudno jednoznacznie określić jego tematykę. Autor pisze o miłości, śmierci i jej nieuchronności stawia czytelnikowi pewne filozoficzne pytania, na które on sam musi sobie odpowiedzieć. Nie może jednak zrobić tego za pomocą zdawkowego tak lub nie. Pytania stawiane przez autora są pytaniami o naszą egzystencję, sens a przede wszystkim o wartość własnego życia.

Gaarder mimo, iż pisze o ważnych kwestiach, nie filozofuje ani nie narzuca własnego zdania. Namawia tylko odbiorcę do tego, aby zatrzymał się choć na chwilę i zastanowił. Jak mam żyć abym życia nie zmarnował? Czy gdybym mógł wybrać, zdecydowałbym się żyć nawet krótki czas?

Te pytania owszem, są trudne, ale i takie trzeba sobie stawiać. W tym utworze czytelnik zostaje zachęcony do tego, aby starać się żyć jak najlepiej, bo jak pisała w jednym ze swoich tekstów Agnieszka Osiecka, „ bo to życie zachodu jest warte".

2. Sabina Berman Dziewczyna, która pływała z delfinami

Niejednokrotnie przy wyborze książek ludzie kierują się tym czy będą w stanie  choć trochę utożsamić się z bohaterką lub bohaterem . Czy ta książka wniesie coś nowego ,pozostawi ślad ? Taką pozycją jest według mnie  właśnie utwór  Sabiny Berman. Akcja rozpoczyna się gdy do małej nadmorskiej miejscowości  Mazalthan przybywa Issablle.

Kobieta odziedziczyła udziały w rodzinnej firmie oraz niewielki  pałacyk. Na jaw wychodzi prawda skrywana od lat. Jej zmarła siostra miała córkę. Nie traktowała jej jednak  tak jak powinna . Nie była ona dla niej nagrodą na którą czekają wszyscy rodzice  ,ale karą za grzechy przeszłości. Wszystko dlatego iż była dzieckiem autystycznym innym niż jej rówieśnicy więc w opinii matki kimś gorszym.

W chwili gdy poznajemy Karen jest ona osobą zaniedbaną ,której nikt nigdy nie okazał nawet odrobiny  miłości. Nie potrafi mówić    ani wyrażać swoich potrzeb inaczej. Patrzy na świat w zaskakujący dla wszystkich sposób. 

Kobieta postanawia się nią zaopiekować. Uczy ją wszystkiego od podstaw  nowych słów manier przy stole , stara się też przekazać jej to czego od matki się nie dowiedziała. Posyła do szkoły  ale uczy też tego co nie jest napisane w podręczniku.  Mówi jest o istnieniu uczyć takich jak radość smutek miłość. Aby dziecko  mogło normalnie funkcjonować w społeczności musi nauczyć się kochać. Ale czy ktokolwiek zasługuje na jej miłość ?

Z czasem  nastolatka   zaczyna rozumieć coraz więcej ale nadal  ma mnóstwo pytań a najlepiej czuje się nie wśród ludzi lecz w towarzystwie zwierzaków zwłaszcza delfinów . Traktuje ich tak jakby  byli ludźmi  Są jej najlepszymi  przyjaciółmi.

Książka ta to spokojna opowieść ukazująca historię autystycznej dziewczynki, która odkąd pojawiła się na  świecie była zdana tylko na siebie. Nie miała wsparcia. Dopiero gdy w jeż życiu pojawia się ciocia  sytuacja ulega zmianie.

Wcześniej bohaterka ze względu na swoją inność była niedocenia przez otoczenie. Dlaczego? ,ponieważ nikt nie był w stanie jej poznać  odkryć kim jest naprawdę. Dopiero Izabelle dostrzegła w niej jej wyjątkowość . Udowodniła że  Karen to osoba niezwykle  kreatywna i  wrażliwa  Odkryła co znajduje się w duszy siostrzenicy.

Choć bohaterka nie posiada wyobraźni  i nie potrafi kłamać imponuje czymś innym . Pomimo tego że  jest  chora potrafi  pozostać wierna sobie i swoim ideałom  sama wie co jest dla niej w życiu najważniejsze. Umie to czego wielu nie potrafi – walczyć o własne szczęście.  Miała w sobie ogromną siłę aby stawać się coraz lepszym człowiekiem .

Sabina Berman stworzyła powieść  , która co chwila zaskakuje czytelnika. Wykreowała bohaterkę która  doskonale wie co chce osiągnąć jest szczerza nie boi się mówić o uczuciach. Ma własny plan i nie pozwoli być ktokolwiek i kiedykolwiek  zdecydował za nią. Przesłanie tego utworu jest ujęte w słowa które zrozumie każdy. Nigdy nie należy się poddawać . Zawsze trzeba walczyć . To właśnie ogromna wola walki i determinacja dziewczyny najbardziej mnie ujęły. Karen może być wzorem dla wielu zwłaszcza tych ,którzy uważają że nie warto starać się spełnić marzenia.  Tym co każdy z nas po  przeczytaniu tej  pozycji może odnieść również do siebie  jest,to że czasem warto stoczyć walkę także  z samym sobą. Jeśli przegramy trudno zawsze próbowaliśmy. A jeśli tę batalię wygramy możemy zyskać naprawdę wiele, nie tylko dla siebie ale również dla innych.

1. Nicholas Sparks Na Ratunek

„Na ratunek”, to kolejna już powieść mistrza romantycznych historii o miłości Nicholasa Sparksa. Tym razem bohaterką jest Denise Holton, samotna matka wychowująca czteroletniego syna. Chłopiec cierpi na zaburzenia wymowy, jednak lekarze nie są w stanie jednoznacznie stwierdzić co jest przyczyną problemów malca. Matka nie poddaje się, walczy do końca,  pomimo wielu trudności nie rezygnuje. Uczy syna mówić i normalnie funkcjonować. Choć  biologiczny ojciec nie chciał, aby chłopczyk pojawił się na świecie,  ona zdecydowała inaczej. Pozwoliła mu żyć. Pewnego dnia podczas powrotu do domu Denise  ulega wypadkowi  i traci przytomność. Zdezorientowane dziecko ucieka w głąb lasu i ślad po nim ginie. Po 5 godzinach poszukiwań, chłopca odnajduje strażak Taylor McAden.

Kiedy matka pewnego dnia spotyka wybawcę synka, po raz kolejny nie zdaje sobie sprawy, że to zdarzenie na zawsze odmieni jej życie. Para zbliża się do siebie, a Kyle dotychczas zamknięty we własnym świecie, zaczyna powoli się otwierać. Kobieta  ma nadzieję, że wreszcie oboje zaznają tego, na co zasługują. Ona prawdziwej miłości, której zawsze pragnęła a synek choć odrobinę ojcowskiej troski. Wszystko układa się dobrze, ale w pewnym  momencie Taylor odsuwa od siebie Denise i małego. Dlaczego? Co nim kieruje? Dziewczyna zadaje sobie te  pytania, choć nie potrafi znaleźć odpowiedzi. Mężczyznę  natomiast dopada szereg wątpliwości. Zastanawia się: Czy jestem w stanie zapewnić im to, czego naprawdę potrzebują? Mogę dać  bezpieczeństwo, miłość, choć trochę rodzinnego ciepła? Te pytania nurtują go bardzo długo. Czy pozna na nie odpowiedź? Dowiesz się, gdy sięgniesz po książkę.

Powieści wychodzące spod pióra Sparksa nie są zwykłymi romansami, w których zakończenie można łatwo przewidzieć. Autor charakteryzuje się nietuzinkowym stylem. Pisze o miłości tak, że każdy w jego twórczości znajdzie coś dla siebie. Amerykanin tworzy powieści pełne niespodziewanych zwrotów akcji i zawirowań. Nie zawsze kończą się one pomyślnie. Tym co mnie zaintrygowało, gdy zobaczyłam tę książkę na sklepowej półce, była jej okładka. Widzimy na niej młodą złotowłosą dziewczynę  zapatrzoną w morze. Czego wypatruje? Czy jest to tytułowy ratunek? Jeśli tak, to kto ma być wybawcą? Ta książka jest historią niezwykłą, pokazującą czytelnikowi, że są w życiu rzeczy i wartości, o które warto walczyć ze wszystkich sił i do samego końca .

Pierwszy post na blogu Książki Warte Przeczytania

Na początek kilka słów o  tym kim jestem.  Mam na imię Anna.  Jestem uczennicą trzeciej klasy liceum. Całkiem niedawno prowadziłam już blog,  na którym było kilka recenzji książek. Jednak postanowiłam   go usunąć i  założyć nowy. Tak powstało to miejsce , czyli blog Książki Warte Przeczytania. 

Chcę na nim  dzielić się z Wami moją  literacką i recenzencką pasją.  Na początek  zamieszczę recenzje, które znajdowały się na  moim poprzednim blogu. Później pojawią się zupełnie nowe teksty. Zapraszam do odwiedzania i komentowania Anne 18.