Dzień za dniem i tak minęło 5 lat blogowania.

Pięć lat temu tego miejsca miało nie być. Pięć lat temu byłam w klasie maturalnej i pisałam tylko do szuflady. Dzisiaj jestem na ostatnim roku studiów magisterskich i tworzę nie tylko dla siebie, ale dla kogoś jeszcze. Mam bloga, setki napisanych tekstów, tysiące komentarzy i odbiorców, którzy są dla mnie ważni, bo potrafią docenić to co dla nich napiszę,  a gdy brakuje weny i czasu cierpliwie czekają na kolejne wpisy. Przez te pięć lat dojrzałam jako blogerka i dużo się nauczyłam  również na własnych błędach. Czuję, że poprawiłam swój warsztat, piszę lepiej i mam nadzieję ciekawiej , chociaż wciąż tak jak każdemu także i mnie zdarza się popełniać błędy. Przez te pięć lat zmienił się wygląd, poszerzyła tematyka bloga, zmniejszyła częstotliwość dodawania, ale wzrosła jakość wpisów. Powstało wiele cykli i projektów nie tylko literackich , które mają pozytywny odbiór z czego się bardzo cieszę. 

Choć miałam chwile zwątpienia, kryzysy twórcze, wymuszone lub świadome przerwy w blogowaniu zawsze wiedziałam, że do niego wrócę. Dlatego, że pasji, czegoś, co staje się częścią Twojej codzienności nie można ot tak zostawić. Pomimo tych lat blogowego doświadczenia cały czas się czegoś w tej materii uczę, poprawiam wygląd swojego kawałka sieci i jakość tego, co na nim zamieszczam. 

Co dało, daje i mam nadzieję będzie dawać mi blogowanie ? Mnóstwo radości, wiary w siebie, możliwość doskonalenia moich dziennikarskich i pisarskich umiejętności oraz zrealizowania pomysłów, które powstają w mojej głowie każdego dnia. 

Na kolejny rok blogowania nie mam żadnych konkretnych planów. Po pierwsze dlatego, że przede mną pisanie i obrona pracy magisterskiej. Po drugie poprzednie lata nauczyły mnie, że w blogowaniu nie zawsze opłaca się planować, bo potem niewiele udaje się zrealizować. Dlatego  tym razem nie chcę składać obietnic, które potem nie zostaną spełnione. 

Wykonanie : Szkoła inaczej- widziane oczami nauczyciela

Przyszła pora, abym napisała kilka słów podziękowania:

• Dziękuję najbliższym mi osobom , za wsparcie i  to, że rozumieją moją pasję.
• Dziękuję koleżankom z liceum: Monika, Natalia, Lidia i Paulina , gdyby nie rozmowy z Wami nigdy nie znalazłabym w sobie odwagi, by wyjąć swoje teksty z szuflady. 
• Dziękuję moim polonistom, którzy rozbudzali we mnie pasję do czytania książek i pisania rozmaitych tekstów. 
• Dziękuję wszystkim osobom, które pewnego dnia mi zaufały i postanowiły podjąć ze mną współpracę nie tylko recenzencką, ale  także między blogową (wspólne projekty oraz wpisy gościnne). 
• Dziękuję wszystkim, którzy nie pozwolili, abym przez te pięć lat straciła radość i pasję z jaką prowadzę to miejsce.
• Dziękuję Wam czytelnikom za każde wyświetlenie, komentarz, za dobre słowo, pokazanie błędów. Chcę też podziękować za cierpliwość i wyrozumiałość.  Na początku 2016 roku dopadł mnie kryzys blogowy i  twórczy. Nie  zawsze miałam czas czy ochotę na przeglądanie oraz komentowanie blogów, lecz Wy i wtedy i przez przez ostatnie pięć lat  byliście i mam nadzieję, że nadal będziecie z blogiem Książki Warte Przeczytania. Nawet jeśli przez jakiś czas  będzie na nim pusto. 
• Dziękuję tym, których pominęłam , a którym te podziękowania się należą. 

Jakie życzenia możecie złożyć z okazji urodzin bloga ? 

Żebym za następne pięć lat opublikowała kolejny taki post, tworzyła jeszcze lepsze teksty, ale czerpała z tego tyle samo radości co teraz. Dziękuję życząc udanego dnia. Anne 18.