Drodzy
Czytelnicy. Opowiem Wam dziś historię. W pewien jesienny, październikowy
dzień namówiona przez kogoś usiadłam do komputera i postanowiłam wyciągnąć z szuflady kilkanaście trzymanych w niej recenzji książek. Wyciągnąć i opublikować na blogu. Nie wiedziałam jak dokładnie zakłada się bloga, jak często trzeba coś na nim publikować. nie wiedziałam jeszcze ile pracy wymaga jego prowadzenie. Chciałam tylko spróbować i podzielić się pasją. Dziś jest 11 października 2024 rok i od tamtego dnia mija dokładnie trzynaście lat. Trzynaście lat prowadzenia bloga, przygotowywania wpisów, gromadzenia materiałów do nich, trzynaście lat wypełnionych pasją, w których blogowanie stało się częścią mojej codzienności. Czymś z czego pomimo wzlotów i upadków nie zrezygnowałam.
Po tych trzynastu latach blogosfera jest zupełnie inna niż wtedy kiedy ten blog powstał. Nowych blogów jest coraz mniej, a komentarze zamiast pod postami na blogu pojawiają się na profilach w mediach społecznościowych. Jednak mnie to nie przeszkadza. Nie prowadzę bloga dla statystyk lecz z pasji i dlatego, że chcę to robić. Po trzynastu latach może piszę rzadziej niż kiedyś, ale nie mówię stop, bo nadal sprawia mi to radość.
Za mną trzynaście lat pisania, dzielenia się pasją, tworzenia postów, projektów, organizowania różnych akcji czy kącików dyskusyjnych. Czy zrobiłam dużo ? Tak Czy mogłam więcej ? Oczywiście, ale czasu już nie cofnę, przeszłości nie zmienię. Jestem dumna z siebie i z tego co udało mi się na tym blogu zrobić. Mam na koncie ponad 1000 postów. Niektóre mam ochotę dziś usunąć, ale tego nie zrobię, bo one też pokazują jak kształtował się mój warsztat pisarski. Jak wyglądała moja blogowa droga.
13 lat blogowania to:
1035 postów - ktoś powie, że jak na 13 lat to wcale nie tak dużo, ale dla mnie to sporo, bo wiem ile pracy i serca włożyłam w każdy z nich.
9968 komentarzy
799,818 wyświetleń
10 blogowych projektów niektóre zakończone inne aktywne
4 blogowe kąciki
Do tego nie mogę nie wspomnieć o ponad 540 postach stworzonych na drugi blog O muzyce słów kilka oraz blisko setce tekstów napisanych na nieistniejące już portale Debiutext i Be Good Art + teksty, które ostatecznie nie zostały dokończone ani nigdzie opublikowane.
Celowo powtórzę to co napisałam w zeszłorocznym poście rocznicowym.
Pisząc
ten post jestem po prostu wzruszona i bardzo z siebie dumna. Cieszę
się, że przez te wszystkie lata mimo wielu momentów zwątpienia pytań czy
w ogóle jest jeszcze sens j ten blog prowadzić ostatecznie nie
odpuściłam.
Cieszę się też, że nie posłuchałam wielu ludzi , którzy wielokrotnie
powtarzali mi, że powinnam zacząć na blogowaniu zarabiać, bardziej
reklamować to co piszę i robię. Ja nigdy nie czułam takiej potrzeby. Dla
mnie blogowanie od zawsze było i zawsze będzie pasją, a nie sposobem na
zarabianie pieniędzy. Uważam, że w wielu przypadkach kiedy blogowanie
staje się pracą, zaczyna być rutyną, a przestaje być pasją. Dla mnie
blogowanie to pasja, z której nie zrezygnuje. Te wszystkie lata
nauczyły
mnie pokory, systematyczności, dały wiele, czegoś co nazywa się
blogowym doświadczeniem. Uważam,
że przez te wszystkie lata blogowo zrobiłam sporo. Czy mogłam więcej ?
Oczywiście. Mogłam przecież publikować częściej, przygotować więcej
blogowych
projektów, być bardziej aktywna i otwarta na blogowe znajomości,
propozycje współpracy itd. Mogłam mieć na blogu jeszcze więcej tematów, a
na liczniku więcej przeczytanych książek. Jednak napiszę to raz
jeszcze. Jestem dumna z tego co
udało mi się zrobić, z tego jak się rozwinęłam jako blogerka,
dziennikarka i jako człowiek. Zrobiło się trochę sentymentalnie, ale
trudno raz w roku może tak być.
Nie mogę w tym dniu nie podziękować, więc właśnie teraz to robię.
źródło
- Dziękuję
wszystkim tym dzięki, którym nabrałam odwagi by założyć blog.
Natalia, Monika, Justyna oraz wielu innych bez Was to miejsce nigdy by nie
powstało i nie przetrwało do dziś.
- Dziękuję
moim nauczycielom języka polskiego, którzy zaszczepili we mnie miłość do
literatury, poezji , którzy pokazywali, które książki naprawdę są warte
przeczytania.
- Dziękuję
autorom, wydawcom portalom, blogerom i każdemu z kim miałam okazję
przez te lata współpracować. Dziękuję za zaufanie. Zawsze
dawałam z siebie wszystko i mam nadzieję, że nikogo nie zawiodłam.
Chociaż stałe współprace recenzenckie to już zamknięty rozdział to
bardzo miło go wspominam. Dzięki współpracom z innymi blogerami powstało
mnóstwo fantastycznych
wpisów. Dziękuję za Wasze chęci, zaangażowanie i otwartość.
- Dziękuję
każdemu, kto od 2011 roku stanął na mojej blogowej drodze i komu te
podziękowania się należą. Także tym blogerom, którzy już od dawna nie
prowadzą swoich blogów, ale być może przypadkiem natrafią na ten post.
- Dziękuję losowi za wszystkie blogowe radości, sukcesy, porażki i błędy, bo bez nich nie byłabym taką blogerką jaką jestem.
- Dziękuję losowi za wszystkie blogowe lekcje i za to co dzięki blogowaniu od niego dostałam.
- Dziękuję za to co się blogowo nie udało, bo to też czegoś nauczyło.
- Dziękuję
blogosferze, że tak szeroko otworzyła swoje drzwi i mimo, że przez te
wszystkie lata mocno się zmieniła zawsze miałam w niej miejsce.
