101. Margaret Dilloway Sztuka uprawiania róż z kolcami.

Biorąc do ręki książkę o zagadkowym tytule  mimowolnie zastanawiamy się co w niej znajdziemy. Jesteśmy ciekawi jaką historię stworzyła autorka i co chce czytelnikowi powiedzieć .Czasem szata graficzna książki bywa lepsza od treści. Jednak 'Sztuka uprawiania róż z kolcami ma nie tylko uroczą okładkę  skrywa również  interesującą i wartościową historię. Niektórzy być może zobaczą w tej powieści tylko  opowieść walczącej z cierpieniem nauczycielki i wskazówki jak powinno się pielęgnować róże . Mam nadzieję, że znajdą się też takie osoby, które będą potrafiły  czytając między wierszami odszukać tak zwane drugie dno.

Główną bohaterką książki napisanej przez Margaret  Dilloway  jest trzydziestoletnia  Gal, biolog o dość rzadko spotykanym hobby. Kobieta  od dziecka ma poważne problemy z nerkami  .Jej stan pogorszył się na tyle , że wymaga regularnych dializ, które utrzymują ją przy życiu. Bohaterka pomimo wszystkich przeciwności losu nadal pozostaje  uśmiechnięta i pełna energii . Uwielbia zajmować się swoimi ukochanymi kwiatami. Hodowla jednych z najbardziej znanych  roślin daje jej mnóstwo radości Gal każdego dnia snuje odważne plany na przyszłość chce stworzyć  taką odmianę róż, która byłaby spełnieniem jej dziecięcych marzeń. Jednak los ma dla naszej bohaterki kolejną niespodziankę. W życiu kobiety pojawia się pewna młoda dziewczyna . Kto to taki ? i dlaczego właśnie teraz gdy młoda pani biolog ma swoje ambicje i problemy zdrowotne? Tajemnica, którą jeśli macie ochotę odkryjcie sami/ same.

Gdy po raz pierwszy zobaczyłam tę książkę na stronie internetowej wydawnictwa M nie od razu mnie ona zainteresowała. Przyjrzałam się okładce  tytułowi, który był dla mnie zagadką. Do przeczytania książki  zachęcił mnie opis z okładki i  znajdujące się na niej słowa:

"Sztuka uprawiania róż z kolcami to pogodna i mądra opowieść o więzach rodzinnych, przyjaźni i prawdziwej pasji, która pozwala rywalizować z najlepszymi" .

Lubię gdy ludzie mają jakieś hobby i starają się rozwijać swoje zainteresowania . Uważam , że najważniejsze to mieć pasję , coś co jest dla nas ważne , daje satysfakcje i motywację do działania. Pierwszoplanowa postać recenzowanego dziś utworu taką pasję miała i nie chciała z niej zrezygnować choć wiedziała, że w każdej chwili może nie starczyć jej sił  aby zrealizować marzenia. Pisząc książkę w, której porusza się temat cierpienia jakiekolwiek by ono nie było zawsze powinno się robić to tak aby nie  przestraszyć czytelnika.  czytelnika. Choroba to cios po , którym czasem trudno się podnieść , ale trzeba przynajmniej  spróbować bo  życie  toczy się dalej.  Do podobnego wniosku doszła autorka. Na kartach powieści nie znajdziemy szokujących obrazów cierpienia  ani ogromu bólu i rozgoryczenia. Pisarka doskonale wie o czym i jak należy opowiadać aby  czytelnik nie poczuł się znudzony ani zasypany  niepotrzebnymi informacjami. Potrafi wczuć się w sytuację bohaterki ponieważ sama również znała kogoś, kto zmagał się z podobnymi problemami. Tytuł utworu intryguje, zastanawia i może być mylący. Moim zdaniem jest to metafora  życia ze świadomością  własnych ograniczeń. Sztuka - umiejętność pogodzenia się z cierpieniem   i cieszenia się z tego co mamy a uprawianie róż z kolcami - radzenie sobie z problemami  i próba pokonania tych "kolców", które pojawiły się wbrew naszej woli. Może jest to  subiektywna i  odważna interpretacja , ale myślę , że warto  jej dokonać każdy zrobi to na swój sposób. 

" Sztuka uprawiania róż z kolcami "  warta przeczytania powieść o  cierpieniu , miłości, błędach, które chyba każdy popełnia. Choć w utworze poruszona została trudna tematyka  i tak niesie on ze sobą dużo ciepła i emocji. Narracja pierwszoosobowa, na, którą zdecydowała się pisarka pozwala jeszcze lepiej poznać pierwszoplanową postać jej myśli, ambicje plany . ale też obawy i lęki. Książka nie jest lekkim "czytadłem" lecz wartościową  pozycją literacką, która ma w sobie to coś. 

Za egzemplarz recenzyjny dziękuję Wydawnictwu M.