102 Cathy Glass Nie płacz kochanie- recenzja przedpremierowa.

Data premiery 4 kwietnia 2013r. 

" Odpowiedzialność każdego rodzica jest wielka, ale w przypadku rodziny zastępczej jest chyba jeszcze większa bo powierza się jej życie czyjegoś dziecka". 

Cathy Glass jest mieszkającą w Wielkiej Brytanii pisarka, która na co dzień pracuje w opiece społecznej i pełni rolę rodzica zastępczego. Sama ma dwoje dzieci  Adriana i Paulę. Jej własne pociechy już przyzwyczaiły się do tego , że w ich domu co jakiś czas pojawia się  nowe dziecko. Czasem zostaje u nich kilka  dni  miesięcy a nawet lat . Wszystko zależy od  wieku   dzieciaka i tego jak szybko  zostaną znalezieni rodzice  adopcyjni . Zdarza się również tak , że podopieczny wraca do swoich biologicznych rodziców. 

" Nie płacz kochanie " to już  ósma książka w pisarskim dorobku Glass. Tym razem kobieta opowiada czytelnikom historię noworodka. Matka Harrisona  jeszcze przed jego narodzinami podjęła dramatyczną decyzję o oddaniu synka  do rodziny zastępczej . Poprzez swoją prawniczkę  miały stały kontakt z opieką społeczną i tymi, którzy czuwają nad prawidłowym przebiegiem procesu adopcyjnego. Przed wyjściem ze szpitala zostawiła dla malca  ubranka na cały pierwszy rok  życia . Napisała również list do Cathy w, którym poprosiła o kilka rzeczy, wyjaśniła, że choć bardzo chciała  nie mogła zatrzymać dziecka. List nie zawierał odpowiedzi na najważniejsze pytanie  , które od dnia narodzin chłopczyka zadawała sobie nie tylko jego przybrana matka , ale i wszyscy inni pracownicy opieki  społecznej . Dlaczego kobieta oddała swoje maleństwo i nie chciała  oglądać go nawet na zdjęciach skoro przed opuszczeniem szpitala   nakarmiła go i ubrała? Kim jest ojciec  małego i z jakiego powodu kobieta ukrywa swoją tożsamość i okoliczności rozstania z dzieckiem?.   Pytań jest zdecydowanie więcej.

Cała historia noworodka i jego narodziny są pilnie strzeżoną tajemnicą. Cathy i jej koleżanki mają obowiązek dbać o  prawidłowy  rozwój malucha, zapewnić mu opiekę , bezpieczeństwo. Kobieta pracuje w opiece społecznej już od ponad dwudziestu lat , ale nigdy wcześniej nie zajmowała się noworodkiem, którego zabrałaby ze szpitala zaledwie dzień po narodzinach.  Jest więc podekscytowana , zdenerwowana , niepewna. O tym czy podoła wyzwaniu i jakie będą dalsze losy Harrisona przeczytasz w kolejnym tomie serii  "Pisane przez życie". 

Kolejna wstrząsająca , lecz prawdziwa opowieść. Tak można by opisać tę książkę w jednym zdaniu. Sytuacja w, której do rodziców zastępczych trafia noworodek jest niezwykle trudna. Wiedzą oni bowiem , że ich wieź z niemowlakiem nie może być zbyt silna bo potem i tak nadejdzie chwila rozstania. Cathy doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Opisuje nie tylko historię małej istotki . Opowiada również o wszystkich procedurach , prawach i obowiązkach związanych ze swoją rolą . Relacjonuje przebieg różnych spotkań , ale także mówi o tym jak wygląda codzienne życie z noworodkiem u boku. Nie zapomina , iż  spoczywa na niej ogromna odpowiedzialność .

Czytałam już kilka książek o podobnej tematyce, ale ta wzruszyła  mnie najbardziej. Głównie dlatego , że opowiadała smutną historię malucha, który został nie porzucony lecz świadomie oddany przez jedno  z biologicznych rodziców . Utwór  należy do grupy książek, które nie tylko wywołują łzy wzruszenia, ale  także pokazują, że miłość matki nie zawsze wygrywa. Czasem na przeszkodzie stają różne problemy, które  nie zawsze można łatwo rozwiązać.

Źródło cytatu : 

Cathy Glass Nie płacz kochanie  Wydawnictwo Hachette Warszawa 2013 s.32.

Za egzemplarz recenzyjny dziękuję Wydawnictwu Hachette.

Książka czytana w ramach wyzwania 52 książki 2013.

Tutaj znajdziecie informacje o tym jak wyglądało życie małego Harrisona po powrocie do matki : Klik