Książka przeczytana jeszcze przed założeniem bloga( styczeń 2011).
73. Jodi Picoult Karuzela Uczuć.
Książka przeczytana jeszcze przed założeniem bloga. ( styczeń 2011).
Moja przygoda z twórczością popularnej amerykańskiej autorki rozpoczęła się od powieści "Bez mojej zgody". Zarówno książka jak i film, który nakręcono na jej podstawie bardzo mi się podobały. Dlatego gdy tylko nadarzyła się okazja postanowiłam sięgnąć po inne dzieła, które wyszły spod pióra tejże pisarki. Padło na utwór pt Karuzela uczuć .Mogę powiedzieć , że był to dobry wybór i wiem , że ten tytuł warto polecać innym czytelnikom . Zacznijmy jednak od samego początku. Już na pierwszych stronach książki poznajemy dwie zaprzyjaźnione rodziny Harte'ów i Goldów. Oba rody przez ostatnich osiemnaście lat były z sobą bardzo blisko, razem świętowały sukcesy a ich dzieci Chrisa i Emilly łączyła wieź , która z każdą chwilą stawała się silniejsza. Pewnego dnia uporządkowany świat dwóch rodzin legł w gruzach. Ciszę nocną przerywa niespodziewany dzwonek telefonu. Rozmówca ma do przekazania tylko jedną , ale za to przykrą i tragiczną wiadomość. Rodzice nastolatków dowiadują się , że Emilly nie żyje. a ciężko ranny chłopak trafia do szpitala. Wszyscy są zszokowani taką informacją, nie chcą pogodzić się ze śmiercią dziewczyny. Nikt nie wie jaka była jej przyczyna. To samobójstwo a może morderstwo?. O tym zdecyduje sąd. Jedno jest pewnie główny oskarżony to ten , który zmarłą znał i kochał jak nikt inny czyli Chris. Mężczyzna nie potrafi porazić sobie z presją i zarzutami jakie zostały mu postawione. Adwokat zamiast pomóc i wysłuchać ignoruje go a uczniowie pobliskiej szkoły choć wcześniej byli prawdziwymi przyjaciółmi teraz nie zwracają na niego ani na siebie nawzajem najmniejszej uwagi. Warte podkreślenia są stanowiska rodziców wobec sprawy. Matka nastolatka pragnąć pomóc dziecku musiała dokonać wyboru. Zupełnie inaczej postępował ojciec tej, która zmarła. Choć sąd i tak orzeknie jaka jest prawda po tym wyroku już nic nie będzie takie samo. Przyjaźni jaka łączyła dwie rodziny przed tragedią nie da się przywrócić . Pozostaje żal , smutek , dziwne spojrzenia i wzajemne pretensje. Czas nie jest w stanie uleczyć ran.
Moja przygoda z twórczością popularnej amerykańskiej autorki rozpoczęła się od powieści "Bez mojej zgody". Zarówno książka jak i film, który nakręcono na jej podstawie bardzo mi się podobały. Dlatego gdy tylko nadarzyła się okazja postanowiłam sięgnąć po inne dzieła, które wyszły spod pióra tejże pisarki. Padło na utwór pt Karuzela uczuć .Mogę powiedzieć , że był to dobry wybór i wiem , że ten tytuł warto polecać innym czytelnikom . Zacznijmy jednak od samego początku. Już na pierwszych stronach książki poznajemy dwie zaprzyjaźnione rodziny Harte'ów i Goldów. Oba rody przez ostatnich osiemnaście lat były z sobą bardzo blisko, razem świętowały sukcesy a ich dzieci Chrisa i Emilly łączyła wieź , która z każdą chwilą stawała się silniejsza. Pewnego dnia uporządkowany świat dwóch rodzin legł w gruzach. Ciszę nocną przerywa niespodziewany dzwonek telefonu. Rozmówca ma do przekazania tylko jedną , ale za to przykrą i tragiczną wiadomość. Rodzice nastolatków dowiadują się , że Emilly nie żyje. a ciężko ranny chłopak trafia do szpitala. Wszyscy są zszokowani taką informacją, nie chcą pogodzić się ze śmiercią dziewczyny. Nikt nie wie jaka była jej przyczyna. To samobójstwo a może morderstwo?. O tym zdecyduje sąd. Jedno jest pewnie główny oskarżony to ten , który zmarłą znał i kochał jak nikt inny czyli Chris. Mężczyzna nie potrafi porazić sobie z presją i zarzutami jakie zostały mu postawione. Adwokat zamiast pomóc i wysłuchać ignoruje go a uczniowie pobliskiej szkoły choć wcześniej byli prawdziwymi przyjaciółmi teraz nie zwracają na niego ani na siebie nawzajem najmniejszej uwagi. Warte podkreślenia są stanowiska rodziców wobec sprawy. Matka nastolatka pragnąć pomóc dziecku musiała dokonać wyboru. Zupełnie inaczej postępował ojciec tej, która zmarła. Choć sąd i tak orzeknie jaka jest prawda po tym wyroku już nic nie będzie takie samo. Przyjaźni jaka łączyła dwie rodziny przed tragedią nie da się przywrócić . Pozostaje żal , smutek , dziwne spojrzenia i wzajemne pretensje. Czas nie jest w stanie uleczyć ran.
Pisarka oddaje w nasze ręce powieść , której tytuł idealnie odzwierciedla to co w niej najważniejsze. Utwór ten to karuzela różnych , emocji. uczuć , tajemnic, niedomówień i wątpliwości. Widzimy w niej najpierw przyjaźń pomiędzy dwoma rodzinami potem miłość , która rośnie w siłę aż w końcu przerasta nastolatków. Jest walka o wolność , prawdę i odzyskanie dobrego imienia. Wszyscy poszukują odpowiedzi na pytanie co tak naprawdę wydarzyło się tamtej nocy i kto jest winny . Autorka szczegółowo opisuje proces sądowy, wspomnienia , uczucia bohaterów a także środowisko w, którym się obracają.Wszystko po to aby spróbować odkryć karty i odpowiedzieć na pytanie co doprowadziło do tragedii. Książka podzielona jest na dwa "plany czasowe". Pierwszy nosi tytuł "Teraz" i opisywane są tam wydarzenia, które miały miejsce już po nagłej śmierci dziewczyny. Drugi zatytułowany "Wtedy" mówi o sytuacjach sprzed chwili gdy okrutna wiadomość dotarła do rodziców Emilly. Konstrukcja utworu narracja, zakończenie jakiego się nie spodziewałam to największe atuty powieści. Jodi Picoult jak zawsze zadbała o to aby jej czytelnik był usatysfakcjonowany. Zadaje pytania lecz pozostawia je bez odpowiedzi, wyjaśnia, ale nie wszystko. Trzymając w dłoniach ową książkę każdy z czytających może , ale nie musi zastanawiać się nad odpowiedzią na następujące pytania:
Czy taka miłość jak ta opisana tutaj istnieje naprawdę?
Można kochać tak mocno aby za miłość zapłacić wysoką cenę a taką z pewnością jest wolność ?
Czy od osoby , która nas naprawdę kocha można żądać aby spełniła każde nawet najgorsze życzenie?.
Chcąc określić tę powieść tylko w kilkunastu słowach należy napisać:
Wielka miłość , długoletnia przyjaźń a nagle tragedia i brutalna prawda jakiej nikt nigdy nie chciałby usłyszeć. Intrygujący początek i spora dawka niepewności. Polecam miłośnikom ciekawych historii, fanom pisarki , ale też tym , którzy do tej pory nie czytali nic jej autorstwa.
PS.
W najbliższym czasie na blogu pojawiać się będą teksty dotyczące
książek , które czytałam jeszcze przed założeniem bloga( okres liceum).
Będę je wstawiać na przemian raz recenzja książki przeczytanej w
okresie(od styczeń do wrzesień 2011 a może nawet jakieś recenzje z
szuflady) a raz egzemplarz recenzyjny. Możecie się spodziewać recenzji
kilku książek Sparksa, + klasyka czyli "Wichrowe Wzgórza " po raz drugi
tym razem w wersji audio i ostatnia część trylogii "Zakręty losu"
autorstwa Agnieszki Lingas- Łoniewskiej.
Twórczość Jodi znam, i bardzo cenie. O tej książce wiele dobrego słyszałam i mam ja w planach :)
OdpowiedzUsuńKsiążki tej Pani od dawna mam w planach, tylko czasu brak :/
OdpowiedzUsuńLeanika mi podsunęła książkę pod nos i właśnie ją czytam :D Coś czuję że szybko ją przeczytam :)
OdpowiedzUsuńmam ją na półce. bardzo mi się podobała, wstrząsnęła mną. czytając, przypomniałam sobie, że widziałam kiedyś film na jej podstawie. dobra i nie dająca zasnąć.
OdpowiedzUsuńUwielbiam Picoult, ale nie miałam jeszcze okazji zapoznać się z "Karuzelą uczuć". Jednak, na pewno nadrobię to. :)
OdpowiedzUsuńPicoult bardzo lubię. Póki co czytałam pięć jej książek. Reszta cały czas przede mną :)
OdpowiedzUsuńMam tę książkę, stoi od jakiegoś czasu na mojej półce po angielsku... i tak stoi, może wkrótce uda mi się za nią zabrać :)
OdpowiedzUsuńPomału przymierzam się do książek tej autorki.
OdpowiedzUsuńNie jestem przekonana do sięgnięcia po tę książkę...
OdpowiedzUsuńRecenzja naprawde wyczerpujaca ;)
OdpowiedzUsuńStarałam się. Jednak i tak zapomniałam w niej dodać, że na podstawie książki w 2002 roku powstał film. Jego polski tytuł brzmi W imię miłości.
UsuńTej powieści jeszcze nie miała okazji czytać, ale mam w planach, ponieważ też lubię tę autorkę:)
OdpowiedzUsuńpo którąś z książek Jodi Picoult planuję sięgnąć, ale jeszcze nie wiem którą ;)
OdpowiedzUsuńCzytając tą książkę wiele sytuacji i bohaterów kojarzyło mi się z jej innymi książkami tj. "Krucha jak lód" i "Czarownice z Salem Falls". Zauważyłaś? Więcej możesz poczytać na moim blogu - przy najnowszej notce. Będę przeszczęśliwa mogąc się z Tobą podzielić swoimi doświadczeniami. ;))
OdpowiedzUsuńhttp://aleksandra-kropka.blogspot.com/