Cykl Na imię mi #9 Łucja.

Na imię mi...  cykl, w którym pojawiać się będą wywiady z kobietami noszącymi nietypowe  imię lub teksty pisane przez takie właśnie osoby. Nie zabraknie także rozmów z mamami, które wybrały dla swoich córek rzadko spotykane imiona. Poznacie ich historie, przemyślenia, opinie. Zapraszam do czytania i komentowania.

Pora reaktywować kolejny projekt, tym razem postawiłam na typowo dziennikarską formę czyli wywiad, a jak ma na imię jego bohaterka ? 

Pochodzenie 
Imię Łucja pochodzi z języka łacińskiego i oznacza  dziewczynkę narodzoną o wschodzie słońca . Kobieta, która je nosi imieniny obchodzi 13 grudnia.
Znane osoby noszące imię Łucja

• Łucja dos Santos  portugalska zakonnica , wizjonerka Najświętszej Maryi Panny z Fatimy
• Łucja Prus - polska piosenkarka, wraz z zespołem Skaldowie nagrała utwór W żółtych płomieniach liści .
• Łucja Laskowska- polska siatkarka, reprezentantka kraju w kategoriach młodzieżowych.

 W kilku słowach 

Łucja- absolwentka pedagogiki  ze specjalnością edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna.

Anne 18  Jak myślisz czy nadając dziecku nietypowe imię można je w jakimś sensie skrzywdzić ?

Łucja : Myślę, że można je narazić na dokuczliwość rówieśników, np. "żartobliwe" przekręcanie imienia, naśmiewanie się itp. 

Jaki Ty masz stosunek do swojego imienia ? 

Bardzo je lubię. Mam też ciekawą patronkę. Muszę się pochwalić, że sprawiła mi kiedyś miłą niespodziankę. Zawsze chciałam wyjechać do Włoch i to się spełniło. Gdy bilety były już kupione pomyślałam, że przecież święta Łucja jest związana z tym krajem i super byłoby trafić na jakiś jej ślad. Niestety Rzym (w okolicach którego się zatrzymałam) od Sycylii (gdzie żyła św. Łucja) jest dość daleko, w związku z tym zdawałam sobie sprawę, że nici z tropienia mojej patronki. Okazało się, że mieszkałam na ulicy, która w dniu wspomnienia św. Łucji- 13 grudnia jest podobno zamykana. Przechodzi tamtędy uroczysty pochód. A w kościele na tej samej ulicy już pierwszego dnia odkryłam duży pomnik św. Łucji.

A czy z jego nadaniem wiąże się jakaś ciekawa historia ? 

Podobno wyszło spontanicznie. Każdy chciał inne... tata chciał Honorata, ale mama kategorycznie się nie zgodziła. Babcia (chyba) zaproponowała Łucja. Imię się spodobało, ale nie przekonało rodziców na 100%. W końcu zdecydowali, że będzie Dorota albo Agata. i tak tata miał wpisać dokumenty, ale w ostatniej chwili zmienił zdanie i nie pytając już nikogo wpisał Łucja. 

Jakiego zdrobnienia tego imienia używali Twoi rodzice, gdy byłaś małą dziewczynką ?

Łucka, ale zwracali się do mnie przede wszystkim "Usia"zresztą do tej pory zarówno w domu jak i wśród znajomych znana jestem bardziej jako Usia/ Uśka niż Łucja. Powoli to się zmienia.

Szkoła podstawowa to czas kiedy koledzy i koleżanki często naśmiewają się jeśli ktoś ma nietypowe imię, czy zdarzyła   Ci się taka sytuacja ? 

Nie. Częściej spotykałam się z pozytywną reakcją na moje imię. Pamiętam, że koleżankom podobało się to imię ze względu na to, że trudno je "zdrobnić" lub "pogrubić", że trudno je przeinaczyć. Ale tak naprawdę, w szkole  mało kto mówił to mnie Łucja, raczej Usia/ Uśka. Po latach już  nawet nauczyciele przejęli to "zdrobnienie".

Czy czułaś wtedy, że imię Cię wyróżnia ?

Tak. W mojej miejscowości czyli też w szkole, były tylko dwie Łucje, ja i około 6 lat starsza dziewczyna. Wspominam jak 13 grudnia, w kościele ksiądz na zakończenie mszy składał nam życzenia i zawsze dostawałyśmy jakiegoś cukierka albo upominek. Często słyszałam też, że mam ładne imię.

Jako absolwentka pedagogiki ze specjalnością edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna miałaś do czynienia z wieloma dziećmi, które imiona powtarzały się najczęściej ? 

Najczęściej to chyba Natalia, Martyna i Kacper, ale powtarzały się też inne imiona. Miałam praktyki w sumie w 4 klasach i w każdej jakieś imię się dublowało.

A czy podczas praktyk chociaż raz pomyślałaś " Jejku ten dzieciak, gdy dorośnie nie będzie miał łatwo z takim imieniem" ?
Nie, ale znam jednego chłopca którego imię jest przekręcane nawet przez dorosłych i powstaje  "pawian". Imię ładne, niestety sprzyja dokuczaniu. Myślę, że nie jest to dla niego komfortowa sytuacja.
Często słyszy się, że dziecko z nietypowym imieniem ma wyższe poczucie własnej wartości, jest bardziej lubiane przez rówieśników choćby dlatego, że jego imię i się podoba. Jako pedagog oceń ile w tym prawdy. 
Przyznam szczerze, że nie spotkałam się z taką opinią. Sądzę, że  " odmienność" niekoniecznie imię, ale np. sposób ubierania się, ciekawe zainteresowania, styl bycia czy nawet nowy uczeń w połowie roku szkolnego mogą budzić zainteresowanie innych dzieci. Okazanie tego zainteresowania może być zarówno pozytywne jak i negatywne w skutkach. Może wiązać się z dużą sympatią ze strony rówieśników, a w innym przypadku z odrzuceniem. Uważam jednak, że większą rolę w budowaniu poczucia własnej wartości i nawiązywaniu kontaktów odrywa charakter i sposób bycia , a nie imię.
Wymień trzy plusy i trzy minusy nietypowego imienia i krótko uzasadnij dlaczego wybrałaś właśnie te aspekty.
Plusy
- Często słyszysz, że masz ładne imię (bo nietypowe zwykle kojarzy się dobrze).
- Poczucie wyjątkowości mniejsze/ większe, ale jakieś jest
 Minusy 
- Zdarza się, że na początku znajomości ludzie zapominają jak masz na imię i "chrzczą cię" innym "nietypowym" imieniem- minus  nieszkodliwy. 
- Niektóre są tak nietypowe, że aż dziwne co bywa powodem żartów- z pewnością nieprzyjemny minus.
Trudno stwierdzić mi co jeszcze. Może moje imię nie jest już takie nietypowe. Pewnie każdy ma inne doświadczenia. 
Moda imię,  myślisz, że coś takiego rzeczywiście istnieje ?
Myślę, że coś w tym jest. Ktoś mawiał : "Powiedz mi jak masz na imię, a zgadnę ile masz lat". Może to akurat przesada, jednak sądzę, że jest większa lub mniejsza tendencja do wyboru takich, a nie innych imion. Wśród moich rówieśników i znajomych mniej więcej w moim wieku nie znam np. żadnej Martyny, a za to wiele Joasi. A wśród dzieci szkolnych jest obecnie odwrotnie. 
Kto lub co Twoim zdaniem tę modę powoduje? 
Seriale ? no może nie seriale. Myślę, że zmienia się podejście do nadawania imion. Syn już niekoniecznie przejmuje imię po ojcu lub dziadku. Wybierane są imiona zasłyszane, polubione a, że ludzie, w którymś momencie mieli większą odwagę do wybierania imion mniej popularnych/ zagranicznych, tych imion zauważamy coraz więcej. Imiona wybierane są według jakieś metody. Np. w sąsiedzkiej rodzinie wszystkie dzieci mają imię na literę "m", a jest ich szóstka. Z kolei mój narzeczony i jego bracia mają imiona z końcówką "sław" jak ich ojciec. Inni zwracają uwagę na jeszcze coś innego. Kolega, którego młodsza siostra otrzymała imię Łucja zdradził mi, że rodzice wybrali to imię ponieważ wszystkie, Łucje, które znają są "bardzo fajne". A znają je 3 lub 4,  w tym mnie. Było to dla mnie dużym komplementem. 
Skoro już poruszyłam temat trendów, to zapytam jeszcze o to co myślisz o nadawaniu polskim dzieciom zagranicznych imion ?
Nie mam nic przeciwko. Zresztą moje imię też nie jest typowo polskie. Jednak dobrze by było  by miały chociaż polskie brzmienie. Imię to tożsamość osoby, dobrze jeśli wiąże się z tożsamością narodową. Z chrześcijańskiego punktu widzenia istotniejsze jest by dziecko miało swojego patrona, więc nadaje się dzieciom imiona świętych. 
Do łask wracają również stare imiona noszone przez nasze babcie czy dziadków, jak zapatrujesz się na takie pomysły rodziców ?  
Dlaczego nie,  to piękne imiona !... no może nie wszystkimi aż tak się zachwycam, ale np imiona moich dziadków : Maria, Zofia,  Bolesław, Szczepan- bardzo mi się podobają. 
Na koniec powiedz mi jakie imię chciałabyś nadać kiedyś swoje córce?
Nie chciałabym tak wybiegać w przyszłość, bo pewnie sama o tym nie zdecyduje. Chociaż nie ukrywam, że zdarza mi się o tym myśleć. Bardzo podoba mi się imię Weronika, ale nie wiem czy zdecydowałabym się dać je mojej córce. Bardziej skłaniałabym się ku Marysi, Marcie. 
Dziękuję za wywiad. 

Łucja- jeszcze raz dziękuję za udział w projekcie. Wyszedł naprawdę fajny wywiad. A Wy Drodzy Czytelnicy też tak uważacie ? Anne 18.